Deze is van "All about Jazz":

Wynton Marsalis says: jazz is music that swings. According to Pat Metheny jazz is not the music of Kenny G. According to Webster's jazz is characterized by propulsive syncopated rhythms, polyphonic ensemble playing, varying degrees of improvisation, and often deliberate distortions of pitch and timbre. Personally, I prefer the definition found in the old musician's joke about jazz being "better than sex, and it lasts longer."

Certainly, the question is a highly subjective one. Ask 100 different people "What is jazz?" and you're likely to get 100 different answers. The debate becomes even more confusing given the fact that the history of jazz is relatively well documented.

It's no secret that jazz music started in the black ghettos of New Orleans at the end of the 19th century. In the 1920s jazz moved up river to Chicago and New York as African Americans migrated north in search of a better life. The 1930s saw the evolution of swing bands like those lead by Duke Ellington and Count Basie. At the same time great soloists emerged, virtuosi like Louis Armstrong, Coleman Hawkins and Lester Young. In the 1940s be bop hit, personified in the music of Charlie Parker. The Mozart of his day, Bird took all of the melodic and harmonic information available and crystallized it into bebop. But, even in 1955, at the time of Bird's death, most people could answer with confidence when asked, "What is jazz?"

Why then, less than half a century later, can't we agree on a working definition? Part of the reason is because jazz has always been and remains today a living art form, ever changing and ever growing. Subsequently, after Bird took bebop to its logical conclusion, musicians like Miles Davis and Ornette Coleman invented new forms like modal playing and "free" jazz. In the 1960s musicians began incorporating R&B, rock and new electric instruments into their jazz. John Coltrane gave us "sheets of sound." The Modern Jazz Quartet mixed jazz and classical music. Everything exploded and suddenly jazz was all over the place.

In their effort to market these musical voyages, major record companies have added to the mystification, bombarding us with labels to ponder: Contemporary jazz, mainstream jazz, smooth jazz, alternative jazz, avant-garde jazz, Latin jazz, fusion, etc. At present, it seems that there are almost as many names for jazz as there are jazz groups. Still puzzled? Me too.

But not worried. Once again, each one of us is left with our own purely subjective views on jazz. My guess is that, if asked, even musicians - the men and women who are currently dedicating their life to creating this music - would likely disagree on the meaning of jazz.

So perhaps a better question is: What do you like? From Jelly Roll Morton to Lee Morgan, from James P. Johnson to John Zorn, the answer is out there, preserved on record for our learning and listening pleasure. Yes, experiencing all the different styles of jazz is a daunting task, but the rewards are great; and the more you listen, the more you'll find similarities within the styles. What's more, jazz elements can be heard outside of its own genre - in rock, R&B, Latin music, African music - the list is endless.

Yet, one thing is sure: Jazz remains America's only original living art form. Today, its influence envelops the globe. It's expressive. It's enriching. Call it what you like - jazz is here to stay.


Dus een defenitie zal er nooit komen,
Kippevel is te subjektief, ook al maakt Theo hier wel een belangrijk punt wat muziek betrefd.

Leuke tip:
Google video's (of youtube als je daar zoekt):
What is Jazz by Billy Taylor part 1 - 2 - 3

Volgens mij is improvisatie wel een kenmerk van jazz maar je kunt het niet omdraaien; er zijn ook andere muziekstijlen waarbij geïmproviseerd wordt en die toch geen jazz zijn.

Een ander belangrijk kenmerk van jazz is dat het swingt wat inhoudt dat bepaalde maatdelen die normaal geen accent krijgen in de jazz juist wel een accent krijgen.

Ook wordt in de jazz een melodie niet exact gespeeld zoals die in de bladmuziek genoteerd wordt. Een bekend voorbeeld is dat een genoteerde achtste punt zestiende gespeeld wordt als een onvolledige triool. Wanneer een orkest dat gewend is om wel exact volgens de geschreven muziek te spelen, zoals bijvoorbeeld een fanfare, een jazznummer speelt, dan zal een jazzliefhebber dan ook bijna altijd vinden dat het niet swingt.

In de jazz wordt het thema van een nummer door de solist vaak uit het hoofd gespeeld en deze solist houdt de melodie dan wel aan maar zal er vaak wel kleine melodische of ritmische modificaties op aanbrengen. Dit is zeker toegestaan en een bekend nummer wordt daar juist mooier door. Niemand uit het jazzpubliek zal de solist later verwijten dat hij een beetje afgeweken is van de oorspronkelijke melodie

Adriaan, bedoel je dat jij, naast de jazz, nog een muziekstijl kent waarin sprake is van collectieve improvisatie?

wat ik als muzikant hoor in Jazz weet ik wel,...

maar hoe zou iemand die geen instrument bespeeld Jazz samenvatten?

ben ik wel benieuwd naar

Ik blijf het toch een fascinerende tegenstelling vinden:

... tegenover:
Zit er een quotum op het aantal herhalingen voordat repetitie uitsluit dat het nog om improvisatie kan gaan?

Voor quota moeten we eens contact opnemen met het ministerie van Landbouw, ze zijn daar voor vis en melk heel bedreven in. Vast wel een ambtenaar over die ons richtlijnen kan verschaffen, ha ha.
Idee is natuurlijk dat een steady baslijn veel ruimte geeft voor de rest van de band om te improviseren. De muziek in totaal is dan nog steeds gëïmproviseerd, terwijl de bas niet veel variatie kent. Kan heel lekker zijn en je moet maar eens kijken dat de baslijn dan toch qua dynamiek varieert. Als het goed is speel je iedere maat toch aangepast op de solist. In de funk niet zo zeer op de melodielijn die je bast, maar wel de dynamiek.
Melvin

Ik geloof bij nader inzien dat muziek waarbij een vaste groove gespeeld wordt door de bas, toch niet echt als jazz beschouwd kan worden. Ik wissel dat in mijn jazztrio nummers af met stukken met lopende bas, waarbij dus wel echt sprake is van collectieve improvisatie, dus dat is dan wel weer jazz. Wat ik doe zal dus wat de definitie betreft een soort hybride vorm zijn. Moeilijk hoor, een echt sluitende definitie maken van jazz. Want ik denk dat vrijwel iedereen die mijn muziek hoort, het gewoon als jazz zal beschouwen... Het blijft dus een interessante uitdaging, die definitie. Geen idee hoe hij beter kan, dus hij moet maar even blijven zoals eerder geformuleerd:

Jazz is een muziekstijl die in de 19e eeuw in Amerika is ontstaan. Muziek waarbij sprake is van improvisatie en van collectieve improvisatie als de muziek wordt uitgevoerd door meer dan één persoon. Dit heeft zowel betrekking op de ritmische basis als op de harmonieën en melodieën. De muzikanten luisteren naar elkaar en proberen iets te spelen wat elkaars partij versterkt en wat met name de partij van de solist ten dienste staat.

PS: ik ben jarig vandaag.

Van harte! Dat het maar weer een muzikaal jaar mag worden.

Dank!

Hiep hiep hoera voor de basforum koning!

Mee eens, al denk ik dat het niet per se de begeleiding is die zich aan moet passen aan de solist, maar dat het van 2 kanten moet komen. Juist door de dynamiek kan de begeleiding de solist ook sturen. Verder geldt dit natuurlijk voor elk genre.
Behalve voor jazz dan volgens Philip, al lijkt ie daar wat van terug te komen

Maar wat is er dan zo bijzonder aan jazz? Is jazz niet net als bv. klassiek en metal inmiddels zo breed dat er helemaal geen eenduidige defenitie op los te laten valt. Zelfs bij een 'smal' genre als rockabilly is het al vaag waar de grens met bv. rock'n'roll ligt, laat staan bij een genre waar in de loop der tijd genres als blues, ska, folk, latin, funk, pop, metal en noise allemaal het bed mee hebben gedeeld.
En waarom wil je een definitie? Om bepaalde grensgevallen uit te sluiten en er dan achter te komen dat je zelf ook regelmatig buiten je eigen definitie musiceerd?
Is die vrijheid niet juist het leuke ervan (niet enkel van jazz)?

@Philip: hartelijk gefeliciteerd! (net binnen de tijd al geeft je forum een heel andere tijd aan)

Gefeliciteerd Philip!

Allemaal bedankt! Heb een hele leuke verjaardag gehad.
Ik ben juist begonnen met een definitie voor jazz proberen op te stellen, omdat het onderhand zo onduidelijk is wat met 'jazz' bedoeld wordt. Eigenlijk weet niemand dat meer zeker op dit moment, omdat zulke sterk afwijkende muziek van wat altijd als jazz werd beschouwd, nu ook jazz genoemd wordt. Dat lijkt me onnodig en ook erg onhandig. Het is toch gekkigheid om een zangeres een jazzzangeres te noemen omdat er ergens in een liedje een majeur zeven akkoord staat, terwijl er geen noot wordt geïmproviseerd?

Misschien zat dat akkoord wel in een vorige definitie of heeft de zangeres een geheel eigen timing

Hehe, ben het wel met Philip eens over de zangeres en het majeur zeven akkoord.
Verder nog over die herhalende bass grooves, of hoe je het ook noemt. Ik denk dat een groot verschil is, dat vaak in sommige stijlen muziek inderdaad de baslijn letterlijk de hele tijd hetzelfde is, kan heel lekker zijn, maar ik kan me voorstellen dat je het niet echt als jazz beschouwd. In jazz komt het tegenwoordig wel heel vaak voor dat een solo sectie gebaseerd is op 1 baslijn/ groove (denk bijvoorbeeld aan Chris Potter's muziek) maar de bassist speelt dan wel constant vatiaties op die groove, of lijnen tussendoor. De nadruk ligt natuurlijk wel op de groove, daar gaat het om, maar er wordt wel mee gevarieerd, zowel ritmisch, melodies and harmonisch. Dan vind ik zeker wel jazz.

Heel goed, dat lijkt me dan meteen een mooie aanvulling op de definitie. Dus dan krijgen we:

Jazz is een muziekstijl die in de 19e eeuw in Amerika is ontstaan. Muziek waarbij sprake is van improvisatie en van collectieve improvisatie als de muziek wordt uitgevoerd door meer dan één persoon. Dit heeft zowel betrekking op de ritmische basis als op de harmonieën en melodieën. De muzikanten luisteren naar elkaar en proberen iets te spelen wat elkaars partij versterkt en wat met name de partij van de solist ten dienste staat. Er kunnen vaste grooves gespeeld worden, maar dan wel met de nodige ritmische, melodische en harmonische variatie en improvisatie.