Helaas kun je niets uitproberen, dat is nu juist de ellende! Echt een ramp, elk snarenexperiment kost je bakken met geld. Vreselijke toestand. En dan kan het dus ook nog zijn dat je denkt dat je het gevonden hebt, krijg je opeens een volledig mislukte set, zoals ik laatst had met Thomastiek. Die koop ik dus van mijn leven niet meer.

Ik denk wel dat je van alles uit kunt proberen. Begin eerste maar eens met een G-snaar en onderzoek de klank daarvan. Als deze je niet zint, heeft het geen zin om eem hele set aan te schaffen. Zet de G-snaar op marktplaats en vervolg je zoektocht.

Thomastik snaren gaan lang mee. Dat is een van de redenen dat ze zo populair zijn. Twee jaar moet makkelijk kunnen. Natuurlijk afhankelijk van hoevaak ze worden gespeeld. Maar let wel: ze worden na verloop van tijd alleen maar beter.

Juiste snaarkeuze? Dat is een persoonlijke vraag die eigenlijk niet is te benatwoorden. Speel je jazz, dus alleen plukwerk. Of vind je een goed geluid met strijken belangrijk? Zoek je darmgeluid - of meer metalig?

Zelf ben ik ruim 2 jaar bezig geweest met de zoektocht naar de ultieme snaar. Ik speel ong. 50% pluk en 50% strijkwerk en ben uiteindelijk beland bij: Velvet Classico. Na geprobeerd te hebben: Thomastik Spirocore Weich, Obligato, Velvet Blues, Pirastro Flatchromesteel, Pirastro Permanent, Presto Orchestra en Hybrid (een aanrader!), Velvet Compas 180. Natuurlijk heeft me dat geld gekost, maar ik heb al mijn snaren kunnen doorverkopen. Het is ook zinvol met ander bassisten ervaringen uit te wisselen en natuurlijk de string matrix van Hervé te beluisteren:

http://www.hervejeanne.de/saitenmatrix.php

Succes!

Ton

Slim idee Ton!

Ik speel jazz (alleen plukken). Ik houd van een volle warme klank (darmgeluid). Een metalige klank vind ik persoonlijk niet mooi. Het is zeker een idee om de eerst met de G-snaar te beginnen, maar dan zou ik in één keer verschillende G's moeten proberen om te kunnen vergelijken. Prima link trouwens. De klankverschillen zijn goed hoorbaar. Goed om meteen al een aantal uit te sluiten.
Dank!
Melvin2

Zijn de Presto snaren dan iets voor je? Je hebt de Nylonwounds. Heb ik een tijdje gehad, klinken erg darmachtig en zijn niet duur. En heerlijk soepel bespeelbaar. Deze snaren kun je echter niet afzonderlijk bestellen.

Ik heb trouwens nog een set Compas 180 liggen - mocht je interesse hebben...

Zelf wacht ik nu een op tweedehands Thomastik Belcanto G. Altijd al benieuwd geweet naar de arco sound van deze snaar. Besteld vanuit USA via www.talkbass.com. Maar deze site moet je niet te vaak bezoeken, want anders kom je minder vaak op Philips forum ....

Op de site van Hervé vond ik juist Velvet (garbo) en Pirastro (obligato) heel goed klinken. Pirastro heeft een open sound, terwijl velvet iets ingetogen klinkt. Beiden echter warm. Presto vond ik wat aan de blikkerige kant. Heb enkel nog op de snaarwijzer gekeken. Als ik Pirastro koop, dan ben ik voor een medium setje ruim €180 kwijt. Geen idee hoe jouw Compas-snaren klinken. Wat moeten die opbrengen? Wil je een voorstel doen op mzalmijn@gmail.com? Ik heb wel interesse.
Dank alvast!
Melvin2

En dan te bedenken dat de Sonores Corax zo'n 500 euro zijn! De maker van deze snaren is Gerold Genssler, die voorheen bij Velvet heeft gewerkt. Hij ontwikkelt nu custom made Genssler snaren, waar alle grootheden: Rabbath, Frank Proto, Szymon Marciniak, Sean Fasciani, Joel Quarrington tegenwoordig op spelen.

Voorbeeld:
http://www.youtube.com/watch?v=s4CpCyjtPBY

Ik begrijp eigenlijk niet waardoor de klankkwaliteit van een gladde roestvrijstalen snaar achteruit zou kunnen gaan. Bij een gitaarsnaar wordt de windingen van de snaar op den duur beschadigd door de fretten maar het wil er bij mij niet in dat de houten toets van een contrabas merkbare slijtage aan de roestvrijstalen windingen van een contrabassnaar zou kunnen veroorzaken. Nu heb je nog de invloed van zweet maar mijn snaren glimmen na vijf jaar nog net zo als in het begin en roestvrij staal kan daar dus blijkbaar tegen. Ik vind ook dat ze nog prima klinken. De windingen van mijn gladde snaren liggen zo dicht tegen elkaar dat daar ook niet veel troep tussen kan komen maar anders is een keer uitkoken misschien net zo goed als nieuwe snaren kopen (zie basles van Peter Krijnen over dit onderwerp).

Waarom het is weet ik niet, maar het is toch echt zo dat snaren op een gegeven moment zo dood zijn als een pier. Uitkoken helpt wel even, maar je moet wel erg vaak bijstemmen als je dat doet.

Maar waar moet je op letten om vast te kunnen stellen dat je snaren zo dood zijn als een pier? Het is ongetwijfeld onervarenheid van mij, maar ik hoorde het niet. Wat ik wel heb gemerkt is dat:

1) de klank minder vol is dan dat die langgeleden was
2) de klank eerder afsterft
3) de snaren stug zijn
4) ik vaker moest stemmen dan voorheen

...maar, ik bleef maar doorspelen!

Ik vind zelf het grootste probleem dat het moeilijker wordt om zuiver te intoneren omdat de boventonen steeds meer gaan ontbreken, maar verder heb je het heel goed en volledig opgesomd Melvin. Tja, doorspelen kan altijd natuurlijk, maar ik vind het toch lekkerder om de boel maar te vervangen op zo'n moment. Ik wil altijd op mijn mooist klinken. Wij allemaal toch?

PS: het volume wordt ook substantieel kleiner van de bas, was ik nog vergeten.

Bij oudere snaren vind ik vooral het bezwaar dat de toonhoogte niet meer stabiel is. Als ik een stemapparaatje aflees, zie ik de wijzer tussen begin van de aanslag en einde van de toon te veel veranderen.
Maar het blijft een duur grapje, die snaren vervangen, dus in de praktijk ga ik ook langer met een setje door dan goed is.