Bij dit filmpje bijvoorbeeld, buigt hij vaak met zijn eerste vingerkootje door steeds als hij een snaar induwt.
Dat doen meer mensen en de meningen zijn er over verdeeld, ook binnen de klassieke contrabastechniek. Zelf vind ik het niet handig om op die manier te spelen:
http://www.youtube.com/watch?v=NmIgLo8lLiY
Goh, daar heb ik eigenlijk nooit bij stilgestaan. Lijkt me dat je moet doen wat het meest natuurlijk voelt; ik kan tenminste niet beredeneren waarom het een beter zou zijn dan het ander.
Toch is dat een discussie die vaak gevoerd wordt, vooral bij klassieke contrabassisten.
De een zegt dat doorgeknikte vingertoppen meer kans heeft op blessures. En de de andere zegt dat je met doorgeknikte vingertoppen een beter vibrato krijgt.
Jazzbassisten gebruiken doorgeknikte vingertoppen soms ook bewust om de toon meer te laten zoemen. Vooral op de lage tonen. Niet doorgeknikte vingertoppen geeft weer een wat 'cleaner' geluid.
Ieder moet doen wat hij wil, maar het is goed om je er bewust van te zijn dat wat je doet ook zo bedoeld is of gewoon uit technische onmacht is ontstaan.
Met doorgeknikte vingers leg je wel meer spanning op je vingertoppen. Op gitaar en elektrisch bas wordt het ook altijd afgeraden om zo te spelen omdat het de bewegingsvrijheid van de vingers beperkt. Op contrabas is meer kracht nodig om te snaar in te duwen, waardoor bij veel mensen de vingers gaan doorknikken.
Persoonlijk heb ik er niks op tegen en iedereen doet wat hij wil, maar de klassieke leraren van wie ik les heb gehad waren allemaal tegen doorgeknikte vingertoppen. Maar zoals gezegd zijn er ook klassieke contrabassisten en cellisten die het bewust doen om een zingender vibrato te krijgen. Maar dan meestal alleen op lange tonen.
Ik heb beide methodes nog eens grondig vergeleken, maar volgens mij kost het meer kracht bij het spelen als je je bovenste vingerkootje niet buigt. Dit betekent dat je juist méér kans op blessures loopt als je dat niet doet. Dit komt omdat je, als je je vingerkootje niet buigt, je vingers 'platter' op de hals moet leggen. Dan kost het meer kracht om de snaar naar beneden te krijgen; je richt je kracht niet echt. Je gebruikt je kracht efficiënter als je je vinger iets buigt zodat je de snaar recht naar beneden kunt brengen. Logisch dat je zo een beter vibrato kunt spelen, want een vibrato kost veel kracht en als je je vingers rechter op de snaren zet, heb je meer kracht. Dus ik snap niet waar het idee vandaan komt dat het niet buigen van je laatste vingerkootje ergens goed voor zou zijn. Sterker nog: om goed bas te kunnen spelen moet je heel efficiënt gebruik maken van je kracht, dus deze methode is contraproductief. Niet doen!
Voor alle duidelijkheid, want volgens mij begrijp of lees je mijn posts verkeerd, is ook moeilijk uit te leggen zonder plaatjes: ik heb het totaal niet over platte of rechte vingers. En ik bedoel ook niet dat de vingers niet gebogen staan, dat staan ze juist wel, maar niet doorgeknikt.
Het gaat alleen om het voorste kootje. In het Engels heet het 'curved' of 'collapsed' vingers. Dus 'gebogen' of 'doorgeknikt'. Doorgeknikt is dus als je het voorste kootje naar binnen knikt (in richting van de hals). 'Curved' wordt door de meeste methodes/scholen en klassieke bassisten als 'gangbaar' beschouwd en 'collapsed' als 'fout' of uitzondering.
PS (misschien ten overvloede): volgens mij kun je je vinger dus rechter op de snaar zetten en kost het minder kracht om dat te doen als je dat vingerkootje wel buigt.
