Naarmate je verder wegstaat dempt het hoog sterker (fundamenteel gedrag van geluid in lucht) en enig wat je overhoudt is laag. Logisch dus. In een gesloten ruimte ligt het wat anders omdat je ook met refelecties tegen wanden vloer en plafond te maken hebt wat het hoog betreft. Wat het laag betreft zijn er in gesloten ruimtes grote problemen met staande golven. Die kunnen een gruwelijke versterking van bepaalde lage tonen veroorzaken samen met een enorme verzwakking van andere lage tonen. De versterking kan een enorm irritant "boemgeluid" veroorzaken. Hier hangt echter heel veel af van de vorm van de ruimte en de opstelling van de luidsprekers. Het ergste is dat de beleving van dat fenomeen ook sterk afhankelijk is van de plaats van de luisteraar. Op een andere plaats in de zaal kan dus de boem afwezig zijn.

De kunst bij een opname is juist dat er veel laag in zit maar die niet "modderig" wordt maar strak blijft. Nu is daarbij je weergaveapparatuur ook van groot belang. Die kan het samen met de ruimte ook weer verzieken. Dus je moet wel goede apparatuur hebben.

De Lars Danielsson opname is erg mooi vind ik. Ik vraag me af wat ik eigenlijk zit te beoordelen, het basgeluid of het mooie spel.

Rob, ik denk dat je vraag over hoe ik opneem misschien beantwoord wordt in basles 44 en 99? Het is nogal een verhaal...

Ok, alles gelezen, maar over hoe het de eerste keer met de Mackie precies is gedaan lees ik niet veel. Heb je de daar de voorversterkersignalen van de mixer separaat afgetapt en naar de digi 001 gestuurd waarmee je maximaal (slechts) 48kHz/24bit per kanaal kon digitaliseren en WELKE (al een hele oude type) Mackie was het? En daar was ik toch ook nog beetje benieuwd naar.
Verder je zegt zelf "ik vindt het nog steeds verbluffend goed klinken"! Dus was die Mackie dan kennelijk zo slecht nog niet?

Ook zeg je dat al dat gedoe met een 1 miljoen gulden kostende mixer bij de opname in een echte studio niets naar je zin opleverde. Dat sluit toch aardig aan bij mijn opmerkingen dat een goede opname niet afhangt van dure componenten.

Overigens de dynamiek van een Neumann TLM 103 (131dB)is aanzienlijk groter dan die van een DPA 4011 (97dB). Een voordeel van de DPA is dat hij geen proximity effect kent en in het laag dus onverwijld recht doorloopt en geen fasefouten heeft. De DPA heeft echter een klein diafragma waardoor die dynamiek veel minder is. De eigen kleuring van de DPA is minder omdat de polardiagrammen tot ver in hoog op elkaar blijven liggen, ook aan de achterzijde en smooth verloopt. Hij zal echter wat meer opvangen van achteren dan de Neumann. Klopt dat een beetje met je eigen bevindingen?

Dat je voor een DPA 4011 meer moet betalen dan voor de Neumann TLM 103 zou niet mogen! Dat is pure marketing naar mijn bescheiden mening.

Ik heb even gekeken, het was de 1642-VLZ PRO van Mackie. Inderdaad ging elk kanaal naar de digi 001 en 002 vanuit de direct outs van de Mackie.
Alles is relatief: die CD's die ik in het begin opnam klonken zeker beter dan wat ze in België voor elkaar kregen met hun mengpaneel van 1 miljoen gulden, maar ik kan met mijn huidige spullen wel veel mooier opnemen. Ook gebruikte ik bij Speeldoosje de goedkoopste mics voor de baskant van de trekzak die ik op dat moment kon vinden (ik had nu eenmaal geen geld) en dat klinkt best goed. Maar ja, bij de laatste CD Innamorato heb ik een DPA mic gebruikt en de Focusrite Red 1 en op die opnames klinkt de trekzak als de mooiste trekzak van de wereld, dat is echt een flink verschil.
De Neumans kunnen vooral mooi het hoog opnemen, voor het opnemen van de Contrabas zijn ze ongeschikt, dat klinkt waardeloos. De opname van de vleugel bij Tim heb ik ook met de Neumanns gedaan en dat klinkt goed.
Ik gebruik een DPA voor het opnemen van mijn contrabas. Die doet dat perfect, die hou ik er sowieso in. Hij is misschien toch gerichter dan je denkt; ik hoor niet veel van de andere instrumenten op het baskanaal, maar dat heeft natuurlijk ook te maken met mijn dekentjes methode. Al met al vind ik dus de DPA superieur aan de Neumann, vanwege het laag probleem van de Neumann.
Die DPA neemt eigenlijk elk toongebied mooi op, dus ik vind hem in het gebruik wel handiger dan de Neumann, die dus niet goed is in het opnemen van het laag.
Dan kan kloppen, wat je zegt over de dynamiek. Maar in de praktijk moet je de dynamiek verschillen toch iets afvlakken om de boel verantwoord op een CD te krijgen middels compressie e.d., dus ik ervaar geen probleem daar.
Het is natuurlijk wel zo dat een fantastische engineer altijd betere opnames zal maken dan een slechte engineer als hij dezelfde spullen krijgt. Maar geef die engineer de mooiste spullen van de wereld en hij zal er zeker iets extra's van maken.