Van harte! Dat het maar weer een muzikaal jaar mag worden.

Volgens mij is improvisatie wel een kenmerk van jazz maar je kunt het niet omdraaien; er zijn ook andere muziekstijlen waarbij geïmproviseerd wordt en die toch geen jazz zijn.

Een ander belangrijk kenmerk van jazz is dat het swingt wat inhoudt dat bepaalde maatdelen die normaal geen accent krijgen in de jazz juist wel een accent krijgen.

Ook wordt in de jazz een melodie niet exact gespeeld zoals die in de bladmuziek genoteerd wordt. Een bekend voorbeeld is dat een genoteerde achtste punt zestiende gespeeld wordt als een onvolledige triool. Wanneer een orkest dat gewend is om wel exact volgens de geschreven muziek te spelen, zoals bijvoorbeeld een fanfare, een jazznummer speelt, dan zal een jazzliefhebber dan ook bijna altijd vinden dat het niet swingt.

In de jazz wordt het thema van een nummer door de solist vaak uit het hoofd gespeeld en deze solist houdt de melodie dan wel aan maar zal er vaak wel kleine melodische of ritmische modificaties op aanbrengen. Dit is zeker toegestaan en een bekend nummer wordt daar juist mooier door. Niemand uit het jazzpubliek zal de solist later verwijten dat hij een beetje afgeweken is van de oorspronkelijke melodie

Adriaan, bedoel je dat jij, naast de jazz, nog een muziekstijl kent waarin sprake is van collectieve improvisatie?

Dank!

Hiep hiep hoera voor de basforum koning!

Mee eens, al denk ik dat het niet per se de begeleiding is die zich aan moet passen aan de solist, maar dat het van 2 kanten moet komen. Juist door de dynamiek kan de begeleiding de solist ook sturen. Verder geldt dit natuurlijk voor elk genre.
Behalve voor jazz dan volgens Philip, al lijkt ie daar wat van terug te komen

Maar wat is er dan zo bijzonder aan jazz? Is jazz niet net als bv. klassiek en metal inmiddels zo breed dat er helemaal geen eenduidige defenitie op los te laten valt. Zelfs bij een 'smal' genre als rockabilly is het al vaag waar de grens met bv. rock'n'roll ligt, laat staan bij een genre waar in de loop der tijd genres als blues, ska, folk, latin, funk, pop, metal en noise allemaal het bed mee hebben gedeeld.
En waarom wil je een definitie? Om bepaalde grensgevallen uit te sluiten en er dan achter te komen dat je zelf ook regelmatig buiten je eigen definitie musiceerd?
Is die vrijheid niet juist het leuke ervan (niet enkel van jazz)?

@Philip: hartelijk gefeliciteerd! (net binnen de tijd al geeft je forum een heel andere tijd aan)

Gefeliciteerd Philip!

Allemaal bedankt! Heb een hele leuke verjaardag gehad.
Ik ben juist begonnen met een definitie voor jazz proberen op te stellen, omdat het onderhand zo onduidelijk is wat met 'jazz' bedoeld wordt. Eigenlijk weet niemand dat meer zeker op dit moment, omdat zulke sterk afwijkende muziek van wat altijd als jazz werd beschouwd, nu ook jazz genoemd wordt. Dat lijkt me onnodig en ook erg onhandig. Het is toch gekkigheid om een zangeres een jazzzangeres te noemen omdat er ergens in een liedje een majeur zeven akkoord staat, terwijl er geen noot wordt geïmproviseerd?

Misschien zat dat akkoord wel in een vorige definitie of heeft de zangeres een geheel eigen timing

Hehe, ben het wel met Philip eens over de zangeres en het majeur zeven akkoord.
Verder nog over die herhalende bass grooves, of hoe je het ook noemt. Ik denk dat een groot verschil is, dat vaak in sommige stijlen muziek inderdaad de baslijn letterlijk de hele tijd hetzelfde is, kan heel lekker zijn, maar ik kan me voorstellen dat je het niet echt als jazz beschouwd. In jazz komt het tegenwoordig wel heel vaak voor dat een solo sectie gebaseerd is op 1 baslijn/ groove (denk bijvoorbeeld aan Chris Potter's muziek) maar de bassist speelt dan wel constant vatiaties op die groove, of lijnen tussendoor. De nadruk ligt natuurlijk wel op de groove, daar gaat het om, maar er wordt wel mee gevarieerd, zowel ritmisch, melodies and harmonisch. Dan vind ik zeker wel jazz.

Heel goed, dat lijkt me dan meteen een mooie aanvulling op de definitie. Dus dan krijgen we:

Jazz is een muziekstijl die in de 19e eeuw in Amerika is ontstaan. Muziek waarbij sprake is van improvisatie en van collectieve improvisatie als de muziek wordt uitgevoerd door meer dan één persoon. Dit heeft zowel betrekking op de ritmische basis als op de harmonieën en melodieën. De muzikanten luisteren naar elkaar en proberen iets te spelen wat elkaars partij versterkt en wat met name de partij van de solist ten dienste staat. Er kunnen vaste grooves gespeeld worden, maar dan wel met de nodige ritmische, melodische en harmonische variatie en improvisatie.