Tobias, wijze woorden.
Dat laatste kan ik alleen maar onderstrepen. Je moet vooral doen wat voor jou persoonlijk goed werkt. Er is niet 1 goede methode. Maar om te weten wat voor jou het beste werkt moet je eerst wel alle methodes hebben uitgeprobeerd en bestudeerd.

Zeer fraaie bassen. Die zullen wel een aardige duit kosten. Iemand een idee aan welke prijsklasse ik ongeveer moet denken bij deze bassen? waarschijnlijk niet voor mij weggelegd, maar wel leuk om te weten.

'De' Rabbathtechniek is eigenlijk een bundeling van allerlei technieken.
Dat begint al bij de stahouding. Rabbath gebruikt een geknikte pen, waardoor de bas diagonaal tegen je aan leunt. Ik heb nooit zo gespeeld, maar ik vermoed dat er daardoor minder druk op je linkerduim komt, die het gewicht van de bas niet meer hoeft te dragen. Daardoor kan het 'pivoting' zonder spanning in de hand gebeuren. Dit als antwoord op de opmerking van Philip.

Wat betreft de linkerhand gebruikt Rabbath scharnier- en rektechnieken, waardoor hij minder van positie hoeft te wisselen. Dat is waardoor hij het meest bekend is geworden.
Hij vindt ook dat je met het spelen van toonladders niet in vaste grepen moet denken en hij houdt van variëren. Vandaar de plagerij om toonladders met tig vingerzettingen uit te schrijven. Een goede manier om je 'mind setting' los te houden.

Verder heeft Rabbath nog een speciale rechterhandtechniek voor het strijken. Hij houdt de strijkstok ongeveer vast als een cellostok. En hij heeft, geloof ik,ook de benadering dat de plaats van de strijkstok ten opzichte van de kam afhankelijk is van de positie van de linkerhand. Hoe hoger de positie, des te meer bij de kam. Daarom lijkt het wel eens alsof Rabbath-strijkers wat op en neer zwabberen met hun stok. Op een recent filmpje op YouTube zag ik Rabbath gewoon rechtuit strijken, zonder verticale verschillen. Dus ik weet niet of hij dat consequent doet.

Met wat ik van de Rabbathtechniek zie, kun je er snel en virtuoos mee spelen. Maar het overtuigt me niet helemaal. De stukken van Rabbath zelf zijn vaak wat minimal music-achtig, met veel arpeggio's over alle snaren heen en weer. Dat klinkt al snel imposant.
In het algemeen vind ik Rabbath-spelers gewoon niet stevig genoeg klinken. Dat zal ermee te maken hebben, wat Tobias schrijft, dat elke linkervinger die je neerzet even zijn plek moet vinden wanneer je hem strekt. De toon zwabbert dan wat.
Ik ben zelf gepokt en gemazeld met Simandl, of wat de 'gesloten handtechniek' heet. Het boek van Hein v.d. Geyn (andere thread) heeft me er weer eens in gesterkt dat dat een goede en speelbare techniek is voor jazz. Dan kun je ook wel 'pivoting' gebruiken, maar dan schuif ik met de hele hand, met alle vingers mee, naar boven of beneden, terwijl de duim het scharnierpunt vormt. Dat klinkt stabieler dan het strekken van één vinger. (Vgl. v.d Geyn, dl. I, p. 66 en 173.)
Voor het snelle spelen van toonladders en loopjes gebruik ik liever horizontale posities. Dan hoef je om een toonladder te spelen slechts een halve positie te schuiven met je hand, en dat kan eventueel met 'pivoting' met de duim als scharnier. Oftewel: als je een toonladder van G speelt vanaf de E-snaar begin je met de 1e vinger G, 4e vinger A, een halve positie opschuiven om de B op de A-snaar te spelen met de eerste vinger, etc.
'Diagonale posities' kan ook, waarbij je schuin omhoog schuift over de snaren.

Ik zou denken dat de bijdrage van de bas in een groep ligt in zijn stevigheid, niet in het virtuoze gefreak. Met die stevigheid leg je een harmonische en ritmische basis. En die vind ik vooral bij de gesloten handtechniek. Die laat natuurlijk best wat variaties toe (zeker in de hogere posities), maar is voor mij wel het uitgangspunt.

Ik ben ook maar gewoon een amateurspeler, die al moeite genoeg heeft om stabiel en zuiver te spelen. Dan wil ik het mezelf niet nog moeilijker maken met een handhouding waarbij ik steeds opnieuw de balans moet vinden.
Maar ik laat me graag overtuigen van het tegendeel, dus kom maar op met filmpjes en fragmenten.

Ik was ook nieuwsgierig en zag er een paar te koop staan 2e hands voor rond de 20.000 euro. Nieuw zullen ze waarschijnlijk nog iets duurder zijn. Gaat mij helaas ook boven mijn pet...

ok, Ik ga nu Frisia bellen!