Quote:
Originally Posted by Philip Baumgarten
Maar wat ik niet begrijp, is waarom je dat geluid zou willen maken bij snelle noten; die worden dan namelijk een brei en daar zit natuurlijk niemand op te wachten.
Nog iets wat ik niet begrijp: waarom je met 1 vinger zou aanslaan als je lopende bas speelt. Probeer zo maar eens 380 bpm te spelen; je kunt meteen naar het ziekenhuis met je arme vinger! En het nut ervan ontgaat me volledig.).
Toch zijn er legio bassisten die alles met 1 vinger (of 2 op elkaar) spelen, ook hele snelle walking bass en zelfs bij solo's. Volgens mij de meeste bassisten van de oude garde (jaren '50 etc.)
Een argument hiervoor kan zijn dat je zo meer kracht hebt en een meer gelijkmatige aanslag.
Argument tegen kan zijn dat het minder vloeiend klinkt.
Over de (min of meer) evenwijdige aanslag met twee vingers: wat ik zo gezien heb spelen veel bassisten toch vaak zo bij snelle passages.
Ik probeer op dit moment alles uit, omdat ik het allemaal wil beheersen. Later kijk ik het beste bij me past. Dit zal vanzelf duidelijk worden.
Ik speel zelf met de evenwijdige/vertikale aanslag. Die vind ik beter bij de houding naast de bas, de afstand van de snaren onderling, maar vooral ook bij ronding van de kam en toets (en dus ook de snaren t.o.v. elkaar) passen.
Daar komt bij dat ik ook niet echt snel speel. Hou ook meer van de vette lage wollige tonen dan van de hoge, meer gedefinieerde tonen. Die laat ik graag aan de gitarist over ;)
Bij die evenwijdige aanslag sla ik overigens nooit met mijn middelvinger een hogere snaar aan dan met mijn wijsvinger (dus nooit wijzvinger D en dan middelvinger G). Op basgitaar is dit juist wel handig omdat je middelvinger natuurlijk iets langer is, maar op contrabas dus juist niet. Zeker niet omdat op contrabas de snaren niet in een plat vlak staan, maar in een gebogen vlak.
Bij contrabas pak ik, wanneer ik naar een hogere snaar ga, deze dus eigenlijk altijd met mijn wijvinger, terwijl ik een overgang naar een lagere snaar vaker met m'n middelvinger gebruik.
wat jij omschrijft is precies wat ik bedoel. Het is vaak niet makkelijk om bij de evenwijdige aanslag met de middelvinger op een hogere snaar over de wijsvinger te spelen. In het boek van Hein van de Geyn wordt dat omschrevenen als anticipating. Toch is dit in snelle passages niet zo handig omdat je wel vaak zo uitkomt en dan de wisseling van de vingers moet doorbreken, dus ik probeer juist wel veel te oefenen dat de middelvinger over wijsvinger heen gaat.
Bij de andere manier van aanslaan (de elektrische bas manier zeg maar) heb je hier geen last van. Eigen voelt die aanslag (middel over wijs) daar juist het meest natuurlijk.
