Hoi Philip en de rest,

inderdaad leuk om weer eens wat te schrijven. Ik ben nog steeds in New York, heb het erg naar mijn zin. Ik heb het eerste semester gestudeerd bij Kermit Discroll (bekend van o.a. trio met Bill Frisel en Joey Barron) en dit semester studeer ik bij Todd Coolman, ik heb het erg naar mijn zin.

Over de duimpositie, ik denk dat alles wat Philip zegt klopt in de techniek die hij gebruikt, ik kan me voorstellen dat het kracht kost om je arm vrij te houden van de klankkast.

En Huub, wat ik bedoel is niet dat je de bas draait, maar dat inderdaad de bas schuiner staat t.o.v. de grond. Als ik in de duimpositie speel heb ik geen contact met de klankkast met mijn arm en ik hoef mijn arm niet krampachtig omhoog te houden. Ik denk dat dit komt omdat de bas wat schuiner tegen je aanleunt, het is een vrij natuurlijke positie als je je arm naar de duimpositie brengt. Op deze manier knakt mijn wijsvinger ook niet door (ik heb dat probleem ook gehad). Ik denk dat het komt omdat je hand de toets meer van bovenaf benaderd, maar ik weet het ook niet zeker.

Verder zou ik persoonlijk als je net een week basspeelt je nog niet te druk maken over de duimpositie. Heb je ook les bij iemand? Ik kan het sterk aanraden om ergens les te nemen bij een professionele docent, want je kan jezelf zo makkelijk verkeerde dingen aanleren, daar kan geen forum tegenop. En iets verkeerd aanleren is niet zo moeilijk, maar het is heel moeilijk om verkeerde gewoontes af te leren (geloof me, ik heb het gehad/ gedaan, koste erg veel tijd, moeite en discipline).
Als ik jou was zou ik eerst met een goede techniek leren spelen in de lagere posities, en heel belangrijk, leer goed hoe je posities moet wisselen (daar komt een hoop bij kijken, positiewisselen doe je meer met je arm/ alleboog dan met je hand!). Ala je dat goed onder de knie hebt, zodat je goed de duimpositie kan bereiken (he is best een lange weg omhoog!) dan zou ik duimpositie gaan leren spelen.
Maar je moet het natuurlijk op je eigen manier aanpakken, ik denk persoonlijk dat het leren spelen in de duimnpositie niet je eerste prioroteit is als je net een week speelt, er zijn zoveel andere lastige dignen te leren.

Groeten Tobias

P.S. Philip, ik zag dat Jim Rotondi mee gaat doen aan je trans atlantic project. Wat leuk, ik speelde in zijn ensemble op school vorig semester, te gekke trompetist. Weet je al wanneer het gaat plaatsvinden?

Ik vind het zelf ook krampactig als ik de bas helemaal niet aanraak met mijn linkerarm in duimpositie.

Volgens mij is dat ook meer de klassieke houding. In dit filmpje vanaf 2:00 is goed te zien dat de linker onderarm niet op de bas leunt. Het lijkt wel of hij met zijn linker schouder de bas achter de hals ondersteunt.
Alleen bij de allerhoogste tonen van de bas leunt hij met zijn onderarm op de bas (kan ook niet anders).

http://www.youtube.com/watch?v=u16a_w0BTTc&feature=PlayList&p=23B97E30B92D24C7&index=44

Hoi Tobias,

onze posten kruisten elkaar, dus het vorige bericht was een reactie op Philip.

Ik speel pas een week contrabas, maar al heel mijn leven lang elektrische bas. Ik kan in de lage posities al goed overweg en positiewisseling zijn geen probleem (voor zover dat mogelijk is na een week op de contrabas). Maar ik wil ook verder kunnen spelen dan het octaaf van de g snaar.
Geduld is een schone zaak natuurlijk, en dat heb ik ook zeker. Maar ik wil het alvast proberen. Ik wil een aantal lessen nemen voor de techniek en daarna wil het op eigen houtje gaan doen, want muzikaal weet ik wel wat ik wil en kan. Volgende week krijg ik mijn eerste les.

Als dat maar goed blijft gaan met die Czardas, hij vraagt om moeilijkheden als je het mij vraagt. Hij is niet zuiver altijd trouwens.
Ja Thomas, erg leuk dat Jim Rotondi meedoet als het doorgaat (er is trouwens ook een kans dat er nog een wereldberoemde saxofonist mee gaat doen waarvan ik de naam nog even geheim hou), maar alles staat of valt eigenlijk met de technologische vernieuwing die ervoor noodzakelijk is. Tot nu toe is de vertraging via internet nog steeds 40 milliseconden, wat heel weinig lijkt, maar helaas nog teveel om goed samen te kunnen improviseren over internet; die vertraging moet naar 25 milliseconden maximaal. Dus het blijft nog even onduidelijk of het wel door kan gaan.

Hoi Huub,

dat is inderdaad een ander verhaal, als je al je hele leven basgitaar speelt. Dan heb je al zoveel dingen tot je beschikking die een normale beginner op contrabas niet heeft. Heel verstandig om nu techniek lessen te nemen, als je dan een goede techniek hebt aangeleerd, dan kom je er daarna vast zelf wel uit, met alle kennis die je al hebt.

Philip, je zegt: 'hij vraagt om moeilijkheden als je het mij vraagt' , waarom denk je dat? De duimpositie dingen en het gebruik van de duim ziet er naar mijn idee heel goed uit en het gebruik van de duim lijkt me erg nuttig hier.

Het is op een paar plekjes net niet helemaal zuiver, maar ga er maar aan staan, met de strijkstok hoor je nog veel beter of iets vals is of niet, en dit lijkt me toch een erg moeilijk stuk om te spelen, ik ben er best van onder de indruk.
En ik denk dat deze persoon technisch heel goed speelt.

Tobias

Ach ja, valse noten spelen we allemaal wel eens, ik dus ook –≠ maar ik vind het er wel een beetje veel bij deze jongen. Ik heb het idee dat het niet goed kan blijven gaan met zijn linkerarm omdat hij hem in een wat onnatuurlijke hoek omhoog houdt terwijl hij tegelijkertijd natuurlijk aardig wat kracht uitoefent om te kunnen spelen wat hij speelt. Met dat soort dingen nodig je vaak blessures uit. Eigenlijk moet elke houding die een mens nooit in zou nemen als hij geen bas zou spelen zoveel mogelijk vermeden worden. Ik zou zelf nooit met mijn arm op deze manier omhoog gaan staan, bij welke andere activiteit dan ook en daarom is ons lichaam er niet voor uitgerust, dat zit gewoon niet in onze genen en daar zijn geen miljoenen jaren van ontwikkeling van het menselijk lichaam aan besteedt. Maar misschien kan zijn lichaam hier best tegen hoor, dan heeft hij geluk; dit is geen wet van Meden en Perzen, het ene lichaam is hier beter tegen opgewassen dan het andere. Het mijne kan er niet tegen als ik iets raars ga doen, dus ik let er heel erg op, anders ben ik de klos.
Er moet me nog iets van het hart over in de duimposities spelen. Misschien omdat het moeilijk is en sommige bassisten willen laten zien dat ze het zo goed kunnen, beginnen ze eindeloos te pielen in dat gebied bij solo's. Ergerlijk vind ik dat. Ik vind dat je iets moet spelen omdat de muziek erom vraagt en je hoofd je ernaar toe leidt, en niet om op te scheppen tegenover andere bassisten. Irritant macho gedrag is dat en het klinkt nergens naar.
Voor de begeleiding van een solist heb je weinig aan dit gebied, want als je daar speelt mist de muziek zijn (lage) fundament, en daar zijn we toch (ook) voor. Meer dan een paar noten speel je daar daarom niet als je begeleidt, hoogstens wat noten ter versiering, en zelden hoger dan de eerste A na het octaaf op de G snaar.
De rest van de bas is daarom veel belangrijker, zoals Thomas zeer terecht opmerkte. Dit gezegd hebbende: ik vind het heel prettig dat ik tijdens solo's ook dit gebied erbij kan betrekken als mijn hoofd daarom vraagt. Mooi is ook het contrast tussen de zeer hoge en lage noten.

Ik blijf het een interessante discussie vinden over de duimpositie.

Ik speel op elektrische bas ook vrij veel in de hoge regionen, maar probeer dan inderdaad niet mijn functie als bassist of begeleider te verliezen.
Ik merkte al snel toen ik laatst met een gitarist repeteerde dat ik die hoge tonen op de contrabas miste als ik niet in de duimpositie ging spelen.
Omdat ik muzikaal ongeveer hetzelfde wil doen/kunnen als op elektrische bas wil ik ook de duimpositie zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Hierbij wil ik echter niks forceren en fout aanleren. Ik wil alvast wat eelt kweken en daarom probeer ik iedere eventje 10 minuten in duimpositie te spelen.

Ik vind het interessant om allerlei meningen te horen hierover en dit forum heeft me wat dat betreft al veel geholpen. Ik kom ook niet dagelijks andere contrabassisten tegen.

Ik ben het voor de verandering dit keer helemaal met Philip eens over soleren in de duimpositie. Er zijn inderdaad veel bassisten die (nu ze eindelijk na lang studeren de duimpositie onder de knie hebben) daar eindeloos blijven pielen om maar te laten zien hoe geweldig ze kunnen spelen. Inderdaad dom gedrag en het slaat muzikaal vaak nergens op. Daar komt ook nog eens bij kijken dat een wat middelmatige bas daar vaak helemaal niet zo goed klinkt en zoals we allemaal weten zijn bassen heel duur, niet iedereen heeft een bas met net zo'n mooie gelijkmatige toon als in de lagere posities.

jullie hebben helemaal gelijk. Als je te veel en te lang in de duimpositie zit te pielen wordt het snel irritant. Maar van de andere kant als je een solo speelt zonder de duimpositie wordt het ook snel te veel lage tonen.

Bij walking bass vind ik korte uitstapjes naar de duimpositie vaak ook wel mooi. Zoals bijvoorbeeld bij Eddie Gomez of Ron Carter en vele andere.

Het gaat natuurlijk allemaal om de juiste balans en context.

Klopt het dat hoge tonen in de duimpositie veel minder sustain hebben?
vanaf de hoge bes (15e positie)op de g snaar blijft er weinig sustain over.
Of heeft dat te maken met de hoogte van de snaren? bij mij staan die vrij hoog.

De noten hebben daar soms wel wat minder sustain, maar het hangt ook sterk van de bas af. de ene bas klinkt beter en gelijkwaardiger in alle registers, dit is wat je natuurlijk graag wil, maar dat zijn vaak ook duurdere instrumenten denk ik.
Het zou goed kunnen dat het ook met de hoogte van de snaren te maken heeft. Als de snaren hoger staan, dan krijg je over het algemeen meer volume, meer punch in je geluid en inderdaad minder sustain, dus dat zal ook doorwerken in de duimpositie. Maar sommige bassen klinken daar ook gewoon niet zo geweldig, het kan van een hoop dingen komen.

Daarnaast is het ook zo dat een bas in die regionen ingespeeld moet worden. Ook al heb je een tweedehands bas, weinig bassisten spelen in dat gebied. Heel raar, iets wat ik zowel met mjn vorige bas als met mijn huidige bas gemerkt heb: als je daar consequent blijft spelen, krijgen die hogere regionen steeds meer klank en sustain. Ik hoorde van Ferdinand Rikkers dat dit een 'normaal' proces is, al snapt niemand hoe het precies zit. Van zijn collega Marco hoorde ik dat een mafkees een robot had ontworpen, die niets anders deed dan voortdurend dezelfde 'dode' toon aanslaan. Na een paar dagen klonk die toon dan prima. Rara hoe kand dat - maar het is wel zo. Dus ook als je niets veranderd aan je bas, maar blijft spelen in de duimposities, gaat de bas daar vanzelf beter klinken. En dus niet alleen omdat je meer ervaring en handigheid krijgt, wat natuurlijk ook zo is.

En anders raak je op den duur wel gewend aan dat pokke-geluid

dat de bas beter gaat klinken naarmate je er meer op speelt in sommige posities heeft volgens mij te maken doordat de hals enigszins inslijt door het spelen. Doordat inslijten gaat hij iets meer 'zingen'. Ik merk dat op mijn fretloze bas tenminste altijd. Op den duur (na een aantal jaar) wordt het weer te veel en dan moet je de hals laten vlakken.

Bij mijn contrabas is bij de hoge duimpositie tonen het geluid meteen na het aanslaan weg, wel heel weinig sustain dus. Volgens mij kan dat beter.

Volgens mij heeft het daar niet zoveel mee te maken.
Voor zover ik weet heeft het te maken met de series aan boventonen die de bas produceert. Hoe lange je speelt op de bas, des te 'losser' de bas wordt. Het hout vibreert beter en anders. Iets in die trant in ieder geval, ik ben geen wetenschapper. Maar naarmate de serie aan boventonen zich ontwikkeld, des te beter je geluid wordt volgens mij.

Ik speel ook fretloze basgitaar. Het gaat hier om een heel ander fenomeen, zoal Tobias terecht zegt. De verschillen worden ook véél groter dan het effect waar jij het over hebt bij de basgitaar en zijn blijvend. Om de verwarring nog groter te maken: ik speel tegenwoordig op een kunststof (koolstof vezel) contrabas, en op deze bas gebeurt het ook. Dus als het iets met het hout te maken heeft, moet het met het hout van de toets te maken hebben, want er zit wel een ebbenhouten toets op.

Wat ik merk bij fretloze bas is dat de sustain en het 'zingen'(van 'gefrette'tonen) voornamelijk bepaald wordt door de hals. Ik heb goedkope bassen met veel sustain en duurdere kwalitatief betere bassen met minder sustain. Ik kan ook niet zeggen waar het precies aan ligt.

Uit hetgeen Philip hierboven beschrijft zou je ook kunnen opmaken dat het aan de hals ligt hoeveel sustain een (contra)bas heeft. Ik heb het dan niet over open snaren.