Philip,

Ik heb nog maar eens in je baslessen zitten snuisteren op zoek naar info over de duimposities. Je schrijft dat de duim gebruikt wordt om de snaren alvast wat naar beneden te krijgen voor ze gespeeld worden. Begrijp ik het goed als ik zeg dat je dan met de duim eigenlijk geen noten zet?

Ik heb wat werk van Hein van de Geyn beluisterd en die speelt nogal wat in de hoogste regionen, en dan nog loepzuiver (pet af). Ik vraag me af hoe de techniek van de linkerhand is "ginder boven". Hoé leg je je duim op de snaren: zijwaarts, platdrukken met de top??? Mijn bas is nog wat nieuw om veel sustain te hebben in de hoge noten, maar ik wil alvast al oefenen

Groet,
Sam

Hoi Sam,
Je legt je duim inderdaad plat over de snaren heen en speelt de noten met je andere vingers, m.u.v. de pink. In die eerste duimposities is het niet zo'n probleem om zuiver te spelen, je hebt houvast aan het begin van de kast. Het hele gebied, van de Eb op de G snaar tot en met de B daarboven, heb je plezier daarvan voor de zuiverheid.
Groet Philip

Hé da's raar, Philip. Je gebruikt je duim wel degelijk om zoals Sam het noemt "noten te zetten", als een extra vinger. Meestal vanaf de hoge G (op de G snaar natuurlijk). Natuurlijk is het ook een beetje vervanging van de steun die de duim biedt als je hem gewoon onder de hals plaatst. Maar dat kan als de klankkast begint natuurlijk niet meer. Overigens Sam, je gebruikt de zijkant van de duim, veel bassisten (waaronder ikzelf) gebruiken het gewricht om op de snaar te zetten. Hein Van de Geyn gebruikt het gedeelte tussen het gewricht en de nagel, heeft zijn duim ook iets gekromd.

Ik weet dat sommige bassisten de duim op die manier gebruiken (dus om er ook een toon mee te maken), maar veel bassisten ook niet; hier zijn gewoon twee mogelijkheden, de een doet dit, de ander dat. Ik raad zelf die door jou gebruikte methode niet aan, omdat je dan veel kracht moet gebruiken met de duim om de desbetreffende snaar naar beneden te krijgen in die posities, waar de snaren toch al hoger staan. Ik vind een techniek waarbij je veel kracht moet gebruiken so wie so geen goed idee, omdat dat de kans op blessures vergroot en die kans toch al groot is als je contrabas speelt. Als je de duim (die bij mij inderdaad ook met de zijkant de snaren indrukt) alleen gebruikt om samen met een andere vinger de snaren mee naar beneden te brengen, kun je heel ontspannen en soepel spelen in de duimposities. Ik ben een groot pleitbezorger voor ontspannen en soepel spelen, niet alleen omdat je dan minder snel blessures krijgt, maar ook omdat spel er vloeiender door klinkt. Maar ja, als deze techniek prima voelt voor jou. ga er dan lekker mee door! Je hebt natuurlijk wel een groter bereik in één positie, dat is een leuk voordeel.
Groet Philip

Ik vind het wel fijn om je duim te gebruiken als vinger in je vingerzetting...mijn pink is in ieder geval te kort om te gebruiken en ik heb een fors ontwikkelde duim! (krijg jij ook steeds van die spam-berichten met "enlarge your thumb"?) :)

De eerste keren dat je je duim op de snaren drukt doet het behoorlijk pijn, maar dat is na de eerste week echt wel over. Grappig dat er zoveel verschil zit in wel duim niet duim gebruiken.

dit onderwerp nog maar eens opgegraven omdat ik geen nieuwe topic wou starten.

Ik duw nu de snaren in duimpositie in met de zijkant van mijn duim, ik gebruik dan het gewricht in het midden van de duim. Is dat correct? of moet het meer tussen het gewricht en de nagel, meer naar de bovenkant van de duim?
Op mijn manier kom ik wel met top van mijn duim tegen of over de onderliggende snaar.

En nog een vraag over de duimpositie:
Hoe lang duurt het ongeveer voordat je voldoende eelt op je duim hebt?
Het is nu nog erg pijnlijk en bijn a niet te doen. Ik probeer het iedere even 10 minuten om eelt te kweken.

Ik neem aan dat je zo hard drukt met je duim omdat je daar ook tonen mee wilt spelen? Want als dat niet zo is, druk je de snaar met twee vingers naar beneden. Dat kost weinig kracht, zodat je heel ontspannen kunt blijven spelen in de duimposities. Het maakt dan niets uit met welk gedeelte van de duim je de snaar naar beneden drukt, omdat je er geen toon mee hoeft te vormen. Ik denk altijd: virtuositeit is het gevolg van ontspanning, en dus niet van moeilijke vingerzettingen die je kracht kosten – ook al stellen ze je misschien in staat om bepaalde achtereenvolgende tonen te spelen zonder je linkerhand te hoeven verplaatsen. Die zorgen namelijk voor verkramping, wat virtuositeit in de weg staat.

ik gebruik de duim inderdaad om tonen mee in te duwen, zoals ik dat bij de meeste methodes/bassisten heb gezien. Kost wel meer kracht maar het lijkt me op den duur ook meer voordeleh hebben qua bereik. Hoe krijg ja anders zonder de duim bijvoorbeel een loopje als g, as bes, a gespeeld? of g, as, b, as?
of nog lastiger: hoge loopje op de E snaar?
zou je kunnen beschrijven hoe je dat dan doet zonder de duim. Ben ik wel benieuwd naar.

Hoe lang duurt het voordat je voldoende eelt hebt, zonder dat het pijn doet? (als je dus met de duim tonen induwt)

en waar precies druk je de snaar in? bij het kootje of tussen kootje en je nagel?

Die loopjes zijn geen enkel probleem, je hoeft je hand maar één positie te verschuiven. Ik zie daar de winst van het (krampachtige) gebruik van je duim echt helemaal niet. Bij de lage noten moet je toch ook ik weet niet hoe vaak van positie wisselen? Welke vinger ik gebruik= voor de hoogste noot ligt er een beetje aan wat er na de hoogste noot komt; als ik na de Bb een B wil spelen, zou ik die B met mijn wijsvinger spelen. Als ik weer omlaag zou gaan, met mijn ringvinger. Ik speel vliegensvlug in de duimposities, terwijl ik vaak van positie wissel, dus ik denk juist dat je er op den duur meer aan hebt om vaak van positie te wisselen. Dit is trouwens een oude controverse: moet je nu je vingers (krampachtig) strekken en zoveel mogelijk binnen één positie spelen, of zoveel mogelijk ontspannen en vaak van positie wisselen? Volgens mij werkt de laatste optie dus veel en veel beter. Strekken zorgt voor kramp en dus heeft het ook nog een ander nadeel: bassisten die dat doen hoor je zwoegen. Ze klinken houterig.

hoe doe je dat dan als je snelle arpeggios moet spelen?
bijvoorbeeld een herhalend patroon b,g,e (b en g op G snaar, e op D snaar)

en hoge loopjes op de E snaar?

Misschien tijd voor een basles duimpositie?
Ik kan allerlei informatie en filmpjes vinden over de duimpositie waarbij je met de duim noten induwt(zoals op cello). Maar over die manier van jou kan ik niets vinden. Ben wel benieuwd naar jou vingerzettingen.
Heb je misschien wat voorbeelden van loopje die het wat duidelijker maken? (voor mij)

Waarom zou je loopjes in de duimposities op je E snaar willen spelen? de duimposities zijn voor de hoge noten, de noten die je daar op de E snaar kan spelen kun je ook ergens anders spelen.
De methode die ik gebruik is heel algemeen, ongeveer de helft van de bassisten doet het zo.
Ik zou de B met mijn ringvinger spelen, de A met mijn wijsvinger en de E dan weer met mijn ringvinger. Fluitje van een cent.
Als je het leuk vindt, kun je even naar mijn solo kijken op
http://www.youtube.com/watch?v=Jj1s5Ckdyc0
Ik denk dat dan wel overkomt hoe ontspannen je in de duimposities kunt spelen.

leuk filmje Philip, klinkt lekker en ziet er inderdaad ontspannen uit.

Ik doelde meer op dit soort technieken, nog iets boven mijn pet, maar leuk om te zien, ik denk niet dat zoiets lukt zonder duim (als je het al zou willen spelen):

http://www.youtube.com/watch?v=Yj0MPrLgGjI&feature=PlayList&p=23B97E30B92D24C7&playnext=1&index=43

nog twee andere vragen over duimpositie:
1) bij mij knikt de wijsvinger door bij duimposities, is dat normaal, en zo niet wat kan ik eraan doen?
2) ik heb gelezen dat je de onderarm niet op de bas 'mag' leunen in duimpositie. Maar bij mij is dan de bas helemaal uit balans. Hoe houd ik de bas in balans (of tegen) in duimpositie?

Goh ja, wat een geinige techniek en wat is hij daar handig in zeg! Dat lukt inderdaad niet goed met mijn methode.
Ik begrijp niet wat je bedoelt met knikken - welke kant op? Wordt je wijsvinger naar achteren gebogen? Als dat zo is, kan het zijn dat je hand te plat op de snaren legt. Het is wel een beetje moeilijk converseren zo zonder dat ik kan zien wat je precies doet...
Ik vind dat de bas niet anders tegen je lichaam moet rusten als je in de duimposities speelt dan als je lager op de bas speelt. Je moet immers in een keer van laag naar hoog kunnen zonder dat je iets hoeft te veranderen aan de stand van de bas, anders zou het wel erg ingewikkeld spelen worden. Als je bas goed tegen je lichaam rust als je in de lagere posities en niet als je in de duimposities speelt, doe je iets waardoor je bas uit balans raakt - wat je dan weer probeert te corrigeren door hem met je linkerarm op zijn plaats te drukken. Maar eigenlijk is het zaak om te ontdekken wat je precies in je houding verandert op het moment dat je in de duimposities gaat spelen en de bas uit balans raakt. Dat hoeft inderdaad niet!

Ik hou er zelf nogal een andere mening op na wat betreft de duim positie.
Je kan prima je duim gebruiken om een noot te spelen zonder dat krampachtig te doen. Het duurt even voordat je eelt hebt, maar dat komt vanzelf.
Ik vind het ook handig om een stapje naar achteren te zetten met je linkerbeen zodat de bas wat schuiner tegen je aanleunt. Daardoor komt de duimpositie wat 'dichter bij', is het makkelijker te bereiken. Dit hoeft helemaal niet ten koste te gaan van je snelheid om te switchen tussen duimpositie en de normale positie. Dit kan als een vloeiend geheel plaatsvinden. Ik heb net een Scott LaFaro solo ingestudeerd op Nardis (van de Bill Evans plaat Explorations). Hij vliegt 3 chorussen lang op en neer, gaat van de lage E tot de hoge F in duimpositie op de G-snaar. En ik maak gebruik van mijn duim (zonder spanning) en heb de bas ook schuiner als ik in duimpositie speel. Misschien geeft dit je ook meer de mogelijkheid om je duim ontspannen te gebruiken, aangezien de bas wat schuiner tegen je aanleunt, je kan je duim gewoon neerleggen, je hoeft niet te drukken, laar de zwaarte kracht zijn werk maar doen. Verder heb je inderdaad meer noten binnen je bereik en dat levert je meer rust op in je linkerarm (minder positie wisselingen) en daardoor is het makkelijker om zuiver te spelen en het kost minder energie, in mijn optiek meer ontspannen.
Verder ben ik zelf eigenljik nog nooit een bassist tegen gekomen die zijn duim niet gebruikt om een noot te spelen, had er zelfs nog nooit van gehoord om dat niet te doen, maar misschien is het me gewoon nooit opgevallen. Wie doen dat nog meer? Dat betekent niet dat ik mijn duim altijd gebruik. Soms speel je een paar noten in de duimpositie en dan weer daaronder, dan vind ik het soms practischer om mijn duim niet te gebruiken en gewoon de andere vingers (wel de ringvinger ipv. de pink).

Tobias

P.S. leuk om na volgens mijn jarenlange afwezigheid weer eens iets te schijven :P

He Tobias, welcome back! Fijne tijd gehad in de States?
Zo zie je maar, er zijn echt twee opvattingen over. Gewoon maar doen wat het lekkerste voelt voor ieder persoonlijk dus. Ik ga ook kijken of ik het spelen van noten ontspannen kan krijgen met de duim; als het lukt is het leuk natuurlijk, weer een techniek erbij! (al is er tot nu toe nog niet iets spontaan in me opgekomen wat ik niet kon spelen met mijn huidige techniek – hetgeen weer een andere vraag oproept: in hoeverre vindt er op onbewust niveau een soort screening plaats, zodat er uiteindelijk alleen ideeën naar boven komen die speelbaar zijn voor mij? Daartegen spreekt dat ik er vele jaren over gedaan heb om naar behoren te kunnen spelen wat er wél spontaan in me opkomt.)
Deze jongen heeft een heel verhaal over welk gedeelte van de duim je kunt gebruiken voor het spelen van noten met de duim:
http://www.youtube.com/watch?v=HfPbYn2kfgQ&feature=related
Ik heb er eigenlijk ook nooit op gelet wie welke methode gebruikt in de jazz. Deze informatie is tot me gekomen uit de klassieke hoek.

Philip, met knikken van de wijsvinger bedoel ik dit: normaal hou je de vingers licht gebogen, maar in de duimpositie knikt het eerste kootje meer naar binnen, doorknikken dus. Dit is omdat in de duimpositie de vingers schuiner t.o.v. de hals staan. Ik weet niet of dat normaal is.

En Tobias, goede tip over dat de bas schuiner komt in duimpositie. Bedoel je met schuiner dat de bas met de g snaar meer naar je toe is gekanteld (dus dat je de bas een beetje draait)? of dat de bas een schuiner hoek heeft t.o.v de grond?

Het probleem is dat je bij duimpositie geen steun meer hebt van de duim achter de hals, waardoor de bas (bij mij tenminste)uit balans raakt en ik dat met de linker onderarm probeer te compenseren. Dit kan misschien ook komen omdat ik nog geen eelt heb en het daarom pijn doet. De bedoeling is dus dat de linker onderarm de bas nergens raakt?

Voor de rest heb ik nog niet echt moeite gehad met iets, maar de duimpositie vind ik nog erg lastig. Ik ben ook pas een week bezig op contrabas, maar ik wil het meteen goed aanleren.

Ter geruststelling: iedereen vindt de duimposities het lastigste onderdeel.
Nog even over de stand van je bas. Het is niet de bedoeling dat je de bas in de lagere posities met de duim van je linkerhand in het gareel houdt; daar hoef je eigenlijk geen merkbare druk voor uit te oefenen. Blijkbaar staat de bas nog niet in balans tegen je lichaam. De bedoeling is dat je hem zo tegen je lichaam laat rusten, dat het even duurt voordat hij begint om te vallen als je bas niet meer met je handen aanraakt.

Dat laatste is ook zo bij mij, hij blijft mooi staan. Ik hou de bas ook niet met de duim in het gareel. Hij leunt alleen een beetje tegen mijn onderbuik aan, en een beetje tegen mijn linkerbeen soms. Ik zet geen kracht op mijn duim of zo.
Maar in duimpositie druk je met je duim omlaag en daardoor raakt mijn bas uit balans.
Hoe lossen jullie dit op?

Die duim geeft blijkbaar niet veel extra druk bij mij, want de bas blijft gewoon vanzelf staan.

Ik keek net nog even hoe ik het doe, en constateer dat mijn linkerarm langs de kast van de bas glijdt als ik in de duimposities speel. had ik geen idee van eigenlijk. Als ik dat niet doe, moet ik mijn arm krampachtige omhoog houden, in een hoek die zo onnatuurlijk is dat hij om blessures vraagt. M.i. kan het dus nooit een goed idee zijn om het contact met de kast volledig te vermijden. Eerder is het te3genmdeel waar.

Hoi Philip en de rest,

inderdaad leuk om weer eens wat te schrijven. Ik ben nog steeds in New York, heb het erg naar mijn zin. Ik heb het eerste semester gestudeerd bij Kermit Discroll (bekend van o.a. trio met Bill Frisel en Joey Barron) en dit semester studeer ik bij Todd Coolman, ik heb het erg naar mijn zin.

Over de duimpositie, ik denk dat alles wat Philip zegt klopt in de techniek die hij gebruikt, ik kan me voorstellen dat het kracht kost om je arm vrij te houden van de klankkast.

En Huub, wat ik bedoel is niet dat je de bas draait, maar dat inderdaad de bas schuiner staat t.o.v. de grond. Als ik in de duimpositie speel heb ik geen contact met de klankkast met mijn arm en ik hoef mijn arm niet krampachtig omhoog te houden. Ik denk dat dit komt omdat de bas wat schuiner tegen je aanleunt, het is een vrij natuurlijke positie als je je arm naar de duimpositie brengt. Op deze manier knakt mijn wijsvinger ook niet door (ik heb dat probleem ook gehad). Ik denk dat het komt omdat je hand de toets meer van bovenaf benaderd, maar ik weet het ook niet zeker.

Verder zou ik persoonlijk als je net een week basspeelt je nog niet te druk maken over de duimpositie. Heb je ook les bij iemand? Ik kan het sterk aanraden om ergens les te nemen bij een professionele docent, want je kan jezelf zo makkelijk verkeerde dingen aanleren, daar kan geen forum tegenop. En iets verkeerd aanleren is niet zo moeilijk, maar het is heel moeilijk om verkeerde gewoontes af te leren (geloof me, ik heb het gehad/ gedaan, koste erg veel tijd, moeite en discipline).
Als ik jou was zou ik eerst met een goede techniek leren spelen in de lagere posities, en heel belangrijk, leer goed hoe je posities moet wisselen (daar komt een hoop bij kijken, positiewisselen doe je meer met je arm/ alleboog dan met je hand!). Ala je dat goed onder de knie hebt, zodat je goed de duimpositie kan bereiken (he is best een lange weg omhoog!) dan zou ik duimpositie gaan leren spelen.
Maar je moet het natuurlijk op je eigen manier aanpakken, ik denk persoonlijk dat het leren spelen in de duimnpositie niet je eerste prioroteit is als je net een week speelt, er zijn zoveel andere lastige dignen te leren.

Groeten Tobias

P.S. Philip, ik zag dat Jim Rotondi mee gaat doen aan je trans atlantic project. Wat leuk, ik speelde in zijn ensemble op school vorig semester, te gekke trompetist. Weet je al wanneer het gaat plaatsvinden?

Ik vind het zelf ook krampactig als ik de bas helemaal niet aanraak met mijn linkerarm in duimpositie.

Volgens mij is dat ook meer de klassieke houding. In dit filmpje vanaf 2:00 is goed te zien dat de linker onderarm niet op de bas leunt. Het lijkt wel of hij met zijn linker schouder de bas achter de hals ondersteunt.
Alleen bij de allerhoogste tonen van de bas leunt hij met zijn onderarm op de bas (kan ook niet anders).

http://www.youtube.com/watch?v=u16a_w0BTTc&feature=PlayList&p=23B97E30B92D24C7&index=44

Hoi Tobias,

onze posten kruisten elkaar, dus het vorige bericht was een reactie op Philip.

Ik speel pas een week contrabas, maar al heel mijn leven lang elektrische bas. Ik kan in de lage posities al goed overweg en positiewisseling zijn geen probleem (voor zover dat mogelijk is na een week op de contrabas). Maar ik wil ook verder kunnen spelen dan het octaaf van de g snaar.
Geduld is een schone zaak natuurlijk, en dat heb ik ook zeker. Maar ik wil het alvast proberen. Ik wil een aantal lessen nemen voor de techniek en daarna wil het op eigen houtje gaan doen, want muzikaal weet ik wel wat ik wil en kan. Volgende week krijg ik mijn eerste les.

Als dat maar goed blijft gaan met die Czardas, hij vraagt om moeilijkheden als je het mij vraagt. Hij is niet zuiver altijd trouwens.
Ja Thomas, erg leuk dat Jim Rotondi meedoet als het doorgaat (er is trouwens ook een kans dat er nog een wereldberoemde saxofonist mee gaat doen waarvan ik de naam nog even geheim hou), maar alles staat of valt eigenlijk met de technologische vernieuwing die ervoor noodzakelijk is. Tot nu toe is de vertraging via internet nog steeds 40 milliseconden, wat heel weinig lijkt, maar helaas nog teveel om goed samen te kunnen improviseren over internet; die vertraging moet naar 25 milliseconden maximaal. Dus het blijft nog even onduidelijk of het wel door kan gaan.

Hoi Huub,

dat is inderdaad een ander verhaal, als je al je hele leven basgitaar speelt. Dan heb je al zoveel dingen tot je beschikking die een normale beginner op contrabas niet heeft. Heel verstandig om nu techniek lessen te nemen, als je dan een goede techniek hebt aangeleerd, dan kom je er daarna vast zelf wel uit, met alle kennis die je al hebt.

Philip, je zegt: 'hij vraagt om moeilijkheden als je het mij vraagt' , waarom denk je dat? De duimpositie dingen en het gebruik van de duim ziet er naar mijn idee heel goed uit en het gebruik van de duim lijkt me erg nuttig hier.

Het is op een paar plekjes net niet helemaal zuiver, maar ga er maar aan staan, met de strijkstok hoor je nog veel beter of iets vals is of niet, en dit lijkt me toch een erg moeilijk stuk om te spelen, ik ben er best van onder de indruk.
En ik denk dat deze persoon technisch heel goed speelt.

Tobias

Ach ja, valse noten spelen we allemaal wel eens, ik dus ook –≠ maar ik vind het er wel een beetje veel bij deze jongen. Ik heb het idee dat het niet goed kan blijven gaan met zijn linkerarm omdat hij hem in een wat onnatuurlijke hoek omhoog houdt terwijl hij tegelijkertijd natuurlijk aardig wat kracht uitoefent om te kunnen spelen wat hij speelt. Met dat soort dingen nodig je vaak blessures uit. Eigenlijk moet elke houding die een mens nooit in zou nemen als hij geen bas zou spelen zoveel mogelijk vermeden worden. Ik zou zelf nooit met mijn arm op deze manier omhoog gaan staan, bij welke andere activiteit dan ook en daarom is ons lichaam er niet voor uitgerust, dat zit gewoon niet in onze genen en daar zijn geen miljoenen jaren van ontwikkeling van het menselijk lichaam aan besteedt. Maar misschien kan zijn lichaam hier best tegen hoor, dan heeft hij geluk; dit is geen wet van Meden en Perzen, het ene lichaam is hier beter tegen opgewassen dan het andere. Het mijne kan er niet tegen als ik iets raars ga doen, dus ik let er heel erg op, anders ben ik de klos.
Er moet me nog iets van het hart over in de duimposities spelen. Misschien omdat het moeilijk is en sommige bassisten willen laten zien dat ze het zo goed kunnen, beginnen ze eindeloos te pielen in dat gebied bij solo's. Ergerlijk vind ik dat. Ik vind dat je iets moet spelen omdat de muziek erom vraagt en je hoofd je ernaar toe leidt, en niet om op te scheppen tegenover andere bassisten. Irritant macho gedrag is dat en het klinkt nergens naar.
Voor de begeleiding van een solist heb je weinig aan dit gebied, want als je daar speelt mist de muziek zijn (lage) fundament, en daar zijn we toch (ook) voor. Meer dan een paar noten speel je daar daarom niet als je begeleidt, hoogstens wat noten ter versiering, en zelden hoger dan de eerste A na het octaaf op de G snaar.
De rest van de bas is daarom veel belangrijker, zoals Thomas zeer terecht opmerkte. Dit gezegd hebbende: ik vind het heel prettig dat ik tijdens solo's ook dit gebied erbij kan betrekken als mijn hoofd daarom vraagt. Mooi is ook het contrast tussen de zeer hoge en lage noten.

Ik blijf het een interessante discussie vinden over de duimpositie.

Ik speel op elektrische bas ook vrij veel in de hoge regionen, maar probeer dan inderdaad niet mijn functie als bassist of begeleider te verliezen.
Ik merkte al snel toen ik laatst met een gitarist repeteerde dat ik die hoge tonen op de contrabas miste als ik niet in de duimpositie ging spelen.
Omdat ik muzikaal ongeveer hetzelfde wil doen/kunnen als op elektrische bas wil ik ook de duimpositie zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Hierbij wil ik echter niks forceren en fout aanleren. Ik wil alvast wat eelt kweken en daarom probeer ik iedere eventje 10 minuten in duimpositie te spelen.

Ik vind het interessant om allerlei meningen te horen hierover en dit forum heeft me wat dat betreft al veel geholpen. Ik kom ook niet dagelijks andere contrabassisten tegen.

Ik ben het voor de verandering dit keer helemaal met Philip eens over soleren in de duimpositie. Er zijn inderdaad veel bassisten die (nu ze eindelijk na lang studeren de duimpositie onder de knie hebben) daar eindeloos blijven pielen om maar te laten zien hoe geweldig ze kunnen spelen. Inderdaad dom gedrag en het slaat muzikaal vaak nergens op. Daar komt ook nog eens bij kijken dat een wat middelmatige bas daar vaak helemaal niet zo goed klinkt en zoals we allemaal weten zijn bassen heel duur, niet iedereen heeft een bas met net zo'n mooie gelijkmatige toon als in de lagere posities.

jullie hebben helemaal gelijk. Als je te veel en te lang in de duimpositie zit te pielen wordt het snel irritant. Maar van de andere kant als je een solo speelt zonder de duimpositie wordt het ook snel te veel lage tonen.

Bij walking bass vind ik korte uitstapjes naar de duimpositie vaak ook wel mooi. Zoals bijvoorbeeld bij Eddie Gomez of Ron Carter en vele andere.

Het gaat natuurlijk allemaal om de juiste balans en context.

Klopt het dat hoge tonen in de duimpositie veel minder sustain hebben?
vanaf de hoge bes (15e positie)op de g snaar blijft er weinig sustain over.
Of heeft dat te maken met de hoogte van de snaren? bij mij staan die vrij hoog.

De noten hebben daar soms wel wat minder sustain, maar het hangt ook sterk van de bas af. de ene bas klinkt beter en gelijkwaardiger in alle registers, dit is wat je natuurlijk graag wil, maar dat zijn vaak ook duurdere instrumenten denk ik.
Het zou goed kunnen dat het ook met de hoogte van de snaren te maken heeft. Als de snaren hoger staan, dan krijg je over het algemeen meer volume, meer punch in je geluid en inderdaad minder sustain, dus dat zal ook doorwerken in de duimpositie. Maar sommige bassen klinken daar ook gewoon niet zo geweldig, het kan van een hoop dingen komen.

Daarnaast is het ook zo dat een bas in die regionen ingespeeld moet worden. Ook al heb je een tweedehands bas, weinig bassisten spelen in dat gebied. Heel raar, iets wat ik zowel met mjn vorige bas als met mijn huidige bas gemerkt heb: als je daar consequent blijft spelen, krijgen die hogere regionen steeds meer klank en sustain. Ik hoorde van Ferdinand Rikkers dat dit een 'normaal' proces is, al snapt niemand hoe het precies zit. Van zijn collega Marco hoorde ik dat een mafkees een robot had ontworpen, die niets anders deed dan voortdurend dezelfde 'dode' toon aanslaan. Na een paar dagen klonk die toon dan prima. Rara hoe kand dat - maar het is wel zo. Dus ook als je niets veranderd aan je bas, maar blijft spelen in de duimposities, gaat de bas daar vanzelf beter klinken. En dus niet alleen omdat je meer ervaring en handigheid krijgt, wat natuurlijk ook zo is.

En anders raak je op den duur wel gewend aan dat pokke-geluid

dat de bas beter gaat klinken naarmate je er meer op speelt in sommige posities heeft volgens mij te maken doordat de hals enigszins inslijt door het spelen. Doordat inslijten gaat hij iets meer 'zingen'. Ik merk dat op mijn fretloze bas tenminste altijd. Op den duur (na een aantal jaar) wordt het weer te veel en dan moet je de hals laten vlakken.

Bij mijn contrabas is bij de hoge duimpositie tonen het geluid meteen na het aanslaan weg, wel heel weinig sustain dus. Volgens mij kan dat beter.

Volgens mij heeft het daar niet zoveel mee te maken.
Voor zover ik weet heeft het te maken met de series aan boventonen die de bas produceert. Hoe lange je speelt op de bas, des te 'losser' de bas wordt. Het hout vibreert beter en anders. Iets in die trant in ieder geval, ik ben geen wetenschapper. Maar naarmate de serie aan boventonen zich ontwikkeld, des te beter je geluid wordt volgens mij.

Ik speel ook fretloze basgitaar. Het gaat hier om een heel ander fenomeen, zoal Tobias terecht zegt. De verschillen worden ook véél groter dan het effect waar jij het over hebt bij de basgitaar en zijn blijvend. Om de verwarring nog groter te maken: ik speel tegenwoordig op een kunststof (koolstof vezel) contrabas, en op deze bas gebeurt het ook. Dus als het iets met het hout te maken heeft, moet het met het hout van de toets te maken hebben, want er zit wel een ebbenhouten toets op.

Wat ik merk bij fretloze bas is dat de sustain en het 'zingen'(van 'gefrette'tonen) voornamelijk bepaald wordt door de hals. Ik heb goedkope bassen met veel sustain en duurdere kwalitatief betere bassen met minder sustain. Ik kan ook niet zeggen waar het precies aan ligt.

Uit hetgeen Philip hierboven beschrijft zou je ook kunnen opmaken dat het aan de hals ligt hoeveel sustain een (contra)bas heeft. Ik heb het dan niet over open snaren.