Forceren kan inderdaad nare gevolgen hebben. Dus ontspannen maar, ontspannen en nog eens ontspannen. Maar in het begin is dat een ingewikkelde zaak; je moet namelijk ook spierkracht ontwikkelen, contrabas spelen vergt nogal wat spierkracht. Dus helemaal ontspannen kun je in het begin nu ook weer niet. Een soort spagaat is dat. Wat de techniek betreft, zijn de meeste bassisten het over een paar dingen wel eens: bijvoorbeeld dat het zaak is om de bewegingen zo klein mogelijk te houden, te sluipen over je hals en je aanslag vingers zo ontspannen mogelijk te laten wapperen. Ook over de manieren van strijken (al heb je een Duitse en een Franse manier van strijken) heerst min of meer overeenstemming. Maar verder... Het lijkt wel alsof er zoveel meningen zijn als bassisten, als het op techniek aankomt. En terecht, zou ik bijna zeggen: geen twee virtuozen spelen met precies dezelfde techniek. Het is voor een groot deel zaak om te ontdekken wat voor jou persoonlijk handig is en goed voelt.
Ik ben vandaag bezig geweest met de eerste 20 minuten van de lesvideo 'jazz upright bass' van Ed Friedland. Hij heeft wel zeer goede tips. Bijvoorbeeld drie manieren van aanslaan: the hook, locomotive en chicken wing (leuke namen ook).
En dat je door je linkerhand vingers platter op de snaren zet de snaren meer kan laten zingen/buzzen.
Dit waren voor nieuwe dingen.
Zeker een aanrader.
Ik vind het tot nu toe erg leuk en het valt me ook erg mee de omschakeling van bas naar contrabas (niet dat het makkelijk is, begrijp me niet verkeerd)
Als je eenmaal de code hebt ingevuld, blijven fouten voor altijd staan geloog ik. Maar we vergeven ze elkaar.
Ik ben op een gegeven moment ook overgestapt van basgitaar naar contrabas. Na 7 maanden fanatiek oefenen kon ik optreden met de contrabas. Ach, contrabas spelen is niet zo moeilijk hoor. Al spelen sommige bassisten wel vreselijk vals trouwens.
