He, wat grappig dat je dit dilemma noemt, Francis. Begon al te denken dat ik de enige was die dit lastig vond! Bij supersnelle loopjes moet ik telkens weer over een horde nemen in zulke gevallen.
Gisteren heb ik o.a. Renaud Garcia-Fons gezien op het North Sea (naast Scott Colly, Christian McBride en de bassist van Michel Camillo, die ook geweldig was). Heel virtuoos, Renaud Garcia-Fons. Viel me op dat hij ook met drie vingers aanslaat, vooral bij supersnelle passages. Wat me ook opviel die dag: drie van die vier geweldige bassisten versterkten hun bas met een microfoonsysteem. Toch had Garcia-Fons het beste geluid, de enige die zijn bas versterkte met een piezo systeem – al klonk het geplukt dat een beetje elektrisch. Blijkbaar is het versterken van de contrabas met een echt akoestisch geluid nog steeds heel moeilijk.
Garcia-Fons gebruikt trouwens (onder andere...)een Fishman Full circle (die met de stelschroeven in de kam) om zijn arco sound op te nemen in de studio. Live komt het geluid van een pickup van Hubert Liegeois.
Dat prachtgeluid van hem komt waarschijnlijk ook door z'n mooie Jean Auray bas.
Philip, grappig dat je Garcia-Fons het beste vond klinken want zijn aanpak (afstelling instrument + het fysieke aspect) komen erg overeen met die van jou. Dus, vrij lage actie (vooral op G en C snaar) en erg zuinig omspringen met energie om geen blessures op te lopen. Die CD noemt overigens "Fuera" en is idd erg mooi !
Klopt, Renaud heeft me ook geïnspireerd tot de aanschaf van een vijf snarige contrabas, waar ik nog steeds heel blij mee ben. Ik ga mijn actie trouwens verhogen. De snaren van mijn nieuwe koolstof vezel bas staan hoog (te hoog voor mij), maar ik merk dat ik het fijn vind dat hij meer kabaal maakt en ook wat meer 'kern' in de toon heeft. Dus ik ga maar eens naar een snaarhoogte die tussen die twee bassen in zit. Hopelijk overleven mijn spieren dat...
