De laatste tijd speel ik elke avond weer een kwartiertje contrabas in mijn eentje in de huiskamer maar ik merk dat als ik op een jamsessie de contrabas pak, dat ik hem dan al na één nummer weer moet afgeven omdat de vingers van mijn rechter hand pijn beginnen te doen. Als je doorspeelt tot je werkelijk blaren hebt dan duurt het weken voordat die weer genezen zijn. Door het veel hogere geluidsniveau tijdens een sessie moet ik veel harder trekken om voldoende volume te krijgen ondanks dat de bas bij een sessie versterkt is en thuis niet. Ik speel al heel lang dagelijks gitaar en basgitaar en heb daardoor voldoende eelt op de vingers van mijn linker hand.

De vraag is wat is de effectiefste manier om eelt op de vingers van je rechter hand te fokken? Moet je lang doorspelen totdat het pijn begint te doen of moet je juist meerdere keren per dag kortere tijd spelen?

Hoe lang je moet spelen weet ik zo niet maar zodra er blaren komen dan ben je te laat. Bij een blaar laat de huid los en ben je je eelt weer kwijt.

Ikzelf heb daar het snelste last van als ik zweet, dus probeer vochtige handen te voorkomen. Teveel kracht zetten is natuurlijk ook niet goed, dan kan je beter de versterker iets harder laten werken. Ook weer niet te hard want een stevige aanslag klinkt naar mijn idee beter.

Kun je niet de versterker gewoon wat harder zetten, zodat je niet op de snaren hoeft te rammen? Volgens mij krijgt iedereen in een ander tempo eelt. Op mijn linkerhand zit haast niets, maar op mijn rechterhand zijn het flinke korsten.
Ik krijg zelf helemaal nooit meer blaren trouwens. Bas spelen is ook heel efficiënt met je krachten omgaan en niets te veel doen.

Wat ook goed helpt is je vingers goed vet te houden. Beste smeermiddel is je eigen DNA (talk), je hebt vaak een gratis voorraad aan de zijkant van je neusvleugel zitten. Beetje goor verhaal, maar werkt wel. Als ik een wat zwaarder optreden heb (zoals onversterkt een feest begeleiden gedurende 6 uur), dan gebruik ik ook snarenolie, dat smeert ook altijd lekker.

Mijn eerste gedachte bij wat Adriaan schreef over zijn sessieervaringen was: zorg voor een goede monitor, zodat je jezelf beter hoort bij het spelen in een versterkte groep. Want ik heb de indruk dat Adriaan nu nog meer problemen gaat krijgen, bijv. met verkrampte spieren.
Verder dacht ik ook gelijk aan het talgverhaal van Melvin1 (niet 'talk', overigens). Gratis geleverd door moeder natuur en altijd bij de hand.
Snarenolie doe ik ook regelmatig op de snaren en dan gelijk wat op de vingers.
Verder zat ik nog te denken aan kamferolie. Dat smeerde ik vroeger vaak op mijn voeten voorafgaand aan lange wandeltochten. Zou je dat ook voor je vingers kunnen gebruiken? Ik heb er zelf geen ervaring mee.

Toch vreemd eigenlijk dat tot nu toe niemand mijn vraag precies kan beantwoorden. Ik denk eigenlijk dat eeltvorming pas optreedt bij langdure hoge wrijving op een bepaald punt en dat je dus elke keer moet spelen totdat je nog net geen blaar hebt. Bij mij is het wel zo dat als ik net op tijd stop ik de volgende dag toch zo veel pijn heb dat spelen dan heel onaangenaam is. Pas na nog weer een dag gaat het weer goed. Ik heb me nu voorgenomen om elke dag één keer te spelen totdat ik net pijn begin te voelen en ik hoop dat het elke dag wat langer duurt. Toen ik vroeger (40 jaar geleden) in een band speelde had ik een dunne leren handschoen bij me die ik na verloop van tijd aantrok maar dat zou toch niet nodig moeten zijn.

Hallo Adriaan,

een goede techniek om pijn te voorkomen is het gebruiken van een zo groot mogelijk oppervlak van je wijsvinger.

Zorg dat je wijsvinger bijna evenwijdig aan de snaar is en pluk met de zijkant van je vinger.
Laat je arm het werk doen, niet je vingers!
Alleen met je vingertoppen spelen klinkt ten eerste niet goed, swingt minder en je toppen gaan pijn doen.

Als je snel moet spelen moet je helaas wel met je vingertoppen, maar dat kan altijd nog als je genoeg eelt hebt

succes en groeten

Elk nadeel heb ze voordeel, maar andersom is helaas ook waar. Dus als je meer vinger gebruikt, krijg je een warme, vollere toon, maar hoor je ook minder attack. Het is dus maar net wat je belangrijker vindt en wat beter bij je past, lijkt me. Ik speel nogal veel noten en meer vinger geeft dan al gauw een brei. Maar ook bij gewoon lopen wil ik dat mijn attack heel duidelijk is en gebruik ik eigenlijk ook niet veel vinger. In zachtere, langzame passages en in de duimposities weer meer.
Een van de mooie dingen van een instrument bespelen is dat je eraan kunt blijven werken om precies zo te klinken als je voor ogen staat. Ik heb dat voor elkaar gekregen met een instrument dat in bepaalde kringen volstrekt onacceptabel wordt gevonden, namelijk een koolstofvezel bas, en door ook nog eens aan te slaan op een plek op de hals die ook niet bepaald populair is (namelijk zo ongeveer in het midden van de duimposities, terwijl het usance is om dichter bij de kam aan te slaan). So what? Het gaat er natuurlijk om dat je klinkt zoals je wilt klinken!
Waar het eigenlijk steeds om gaat en wat de bepalende factor is als je naar een hoger niveau wilt groeien, is de ontwikkeling van je muzikale bewustzijn. Dat betekent dat het goed is om na te denken over elke aspect van je spel en ook om antwoord te geven op de vraag hoe jij precies wilt klinken. Dit soort vragen kun je jezelf bewust stellen en die hebben gegarandeerd tot resultaat dat je dichter bij jouw ideaal van jezelf als bassist komt.
Nou ja, ik dwaal vreselijk af, maar het moest me toch van het hart.
Overigens: als je lesgeeft, ga je uit van bepaalde wetten, je moet wel. Dus dan geef je normaal gesproken de regels door waar over het algemeen overeenstemming over bestaat. Dat kan prima in orde zijn, maar veel regels zijn uit de lucht gegrepen. Ik ben deze website ooit begonnen uit onvrede met allerlei onzin dat over basspelen werd verkondigd. Vervolgens werd deze website heel populair, zodat nu allerlei ideeën die ik verkondig tot het establishment van ideeën zijn gaan behoren waar ik me in het begin tegen afzette (zo blijkt uit de feedback die ik krijg). Dat is heel mooi en prachtig, maar wat ik eigenlijk wil, is dat bassisten gebruiken wat bij hen past en de rest door de plee spoelen. Niets is absoluut wat balspelen betreft, echt niet! Dus gebruik wat je kunt gebruiken van alle adviezen die je overal krijgt, en gooi voor de rest alsjeblieft je kont maar tegen de krib.

Ik speel op een contrabas met mijn vingers bijna evenwijdig aan de snaren en ik gebruik dus mijn hele voorste vingerkootje. Ik ben ook best tevreden met mijn klank. Op basgitaar speel ik met de vingers haaks op de snaren en met de toppen van mijn wijs- en middelvinger en ik heb daar behoorlijk wat eelt opzitten. Het probleem ontstaat juist doordat er bij de contrabas een ander deel van de vinger gebruikt wordt waar nog maar weinig eelt op zit.

Het probleem is te halveren door op contrabas ook afwisselend met de wijs- en de middelvinger te spelen maar op één of andere manier zit de wijsvinger in de weg als je de middelvinger gebruikt terwijl dat bij basgitaar niet zo is. Het zal wel een kwestie van wennen zijn want ik zie veel goede contrabassisten hun beide vingers gebruiken.

Ik gebruik inderdaad beide vingers en ik kan je verzekeren dat het inderdaad heel normaal voelt na een tijdje! Ik heb trouwens ook niet dat ik niet snel kan spelen als ik mijn vingers platter leg.

PS Ik begrijp alleen niet op welke delen van je vinger je nog blaren krijgt of kunt krijgen Adriaan.

Op gitaar en basgitaar speel ik met de toppen van mijn vinger en heb daarom een behoorlijke eeltlaag op de uiterste punt van mijn wijsvinger, middelvinger en ringvinger van mijn rechter hand. Op contrabas speel ik met de linker zijkant van het eerste kootje van mijn wijsvinger of middelvinger. Dit is een ander contactvlak en de gebruikte kracht is meestal wat hoger dan bij basgitaar. Daarom moet er weer opnieuw eelt gevormd worden. Maar ik ben nu al weer een week dagelijks bezig en de eeltlaag begint zich al te vormen. Het contactvlak voor de vingers van de linkerhand die de snaren indrukken, verschilt niet veel voor gitaar, basgitaar en contrabas en daar heb ik dus geen probleem.