Heeft er iemand ervaring met Evah Pirazzi Orchestra Weich -snaren?
Momenteel speel ik op spirocores van thomastik (bijna uitsluitend pizzicato), maar die zijn aan vervanging toe. Niet dat ik ontevreden ben over deze snaren, maar ik wil wel eens iets anders proberen.
Hier staat nog wat info over de velvets:
http://velvetstrings.com/eng/faq.htm
Blijkbaar staat er wat minder spanning op. Kan problemen geven bij een lage actie, vermoed ik. Wel weer lekker als je de snaren hoog hebt staan natuurlijk.
Laat je weten hoe ze bevallen?
Ik heb zelg op mijn vorige bas ook velvets gehad, ik vond het heerlijke snaren. Er staat inderdaad wat minder spanning op, daar hou ik erg van (speel nu dan ook darmsnaren voor de D en de G). Ik had geen hele lage actie, maar ook niet echt heel erg hoog en dat ging prima met de velvets. Dus ook met een middelmatig hoge actie werkt het prima met die snaren.
Tobias,
waarom ben je toch op andere snaren overgegaan?
Misschien wordt het weer tijd voor een nieuwe ronde met vragen over ervaringen met snaren, zoals ik een aantal jaren geleden ook heb gedaan. Die bevindingen staan bij de baslessen, maar het blijft heel interessant om te horen wat collega's over hun favoriete snaren zeggen, vind ik.
goede vraag inderdaad en het zou denk ik inderdaad leuk zijn om weer eens te horen van andere wat voor snaren ze hebben en waarom.
Ik ben niet zozeer geswitched omdat ik de velvets niet mooi vond, maar ik kocht een andere contrabas en ik wilde eigenlijk al en lange tijd een keer darmsnaren proberen en nou kon ik deze bas uitproberen met darmsnaren (de D en de G dan, de E en de A zijn stalen snaren, E een Thomastik Ropecore en als A een Thomastik
Spirocore weich). Dat dat twee verschillende Thomasik snaren zijn heeft geen specifieke reden. Die zaten er denk ik op, ze klinken goed op mijn bas.
Ik vind de darmsnaren ook heel mooi klinken, dus ik ben daar op overgestapt bij de aanschaf van de bas die ik nu heb (boheemse bas, circa 130 jaar oud).
Ik heb daarbij dus de schertler pick up. Daar heb ik ook nog een vraag over aan jou. Jij hebt nu toch ook een schrtler? Ten eerste, hoe bevalt het jou? En heb je soms ook het probleem dat als je de E snaar te hard aanslaat dat de toon dan wat vervormd/ overstuurt? Dat heb ik wel en het ligt niet aan de versterker (heb het met meerdere versterkers). Het is niet echt een probleem, want zo hard sla ik de E snaar eigenlijk niet vaak aan (je moet er echt behoorlijk hard voor aanslaan) en het is ook alleen zo bij de open snaar, niet bij andere noten op de E snaar. Maar misschien ligt het ook wel aan de positie van het element in de kam ofzo. Of misschien geeft de E snaar gewoon een te grote imput voor element. Jij hebt toch ook de schrtler gemixt met een ander element? Bevalt dat goed? En met welk element is dat ook al weer?
Ik dwaal al weer lekker af vande snaren, maar ben benieuwd.
Ik ben heel tevreden met de Schertler, de E snaar geeft geen vervorming, ook niet bij hogere volumes. Zet je de volumeknop op je kastje van de Schertler misschien te ver open? Ik heb gemerkt dat je die knoppen maar het beste allemaal neutraal kunt zetten en op je versterker verder experimenteren, anders gaat het bij mij ook vervormen.
Op mijn bas versterkt de Schertler vooral het laag heel goed en hij heeft een enorme punch. Het midden en hoog vind ik wat dunnetjes. Bij mijn andere element, de Wilson, is het eigenlijk precies andersom; weinig laag en punch, maar wel een mooi vol midden en hoog. De combinatie van die twee middels een aparte voorversterker bevalt me erg goed, ook omdat ik die twee nu kan mixen om een goed geluid te krijgen in een specifieke akoestiek.
Toen ik alleen de Wilson had, en ik speelde bijvoorbeeld ergens waar veel mannen met elkaar praatten, terwijl de muziek zacht moest, kwam ik er niet goed doorheen. Nu zet ik de Schertler wat harder in de mix, en met dat laag en zijn punch is dat geen probleem meer, ook bij zachte volumes.
Ook met de Wilson ben ik heel blij; vooral voor de duimposities heb ik de Wilson echt nodig, die klinkt daar veel voller dan de Schertler, wat ook geldt voor het hogere midden.
Al met al is mijn geluid nu akoestischer, heeft het meer punch, wordt elk toongebied goed versterkt en is het geluid helder en gedefinieerd, wat ik ook heel belangrijk vind. Dus voorlopig kan ik weer verder zo.
Ondertussen liggen de Garbo's er al bijna 2 weken op en beginnen al wat ingespeeld te geraken. Tijd voor een korte evaluatie.
Wat meteen opvalt is de dikte van de snaren, de la, re en sol-snaar zijn ongeveer even dik en dit is toch even wennen in het begin. Voor een goede plaatsing van de snaren heb ik ook m'n kam en topkam wat moeten bijvijlen.
Op vlak van klank zijn de garbo's toch sterk verschillend van de spiro's. De garbo's geven een vollere, diepere, donkere klank, positief is ook dat m'n bas wat meer volume heeft. De spiro's daarentegen hebben een grotere "mwhaah-factor", zijn meer gefocusd en meer helder.
Een nadeel van de garbo's is wel dat de sol-snaar absoluut niet valt te strijken, dit vanwege een soort nylon wikkeling. Op termijn ga ik zeker eens een velvet anima sol-snaar uittesten.
Ik ben momenteel ook nog wat aan het experimenteren met een microfoon/piezo versterking, maar meer hierover later wanneer ik dit eens op een podium heb kunnen testen.
Ik heb de garbo's er nu een klein jaar op zitten. Net de A vervangen die bij de aanhechting van het weefselachtige uiteinde (kopzijde) was losgekomen. Tot nu toe de beste snaren die ik heb gehad. Zoals als eerder in dit draadje opgemerkt een diepe warme klank met behoorlijk volume. Echt een vintage sound. De snaarspanning is laag waardoor ik de brug iets hoger heb moeten zetten om rammelen te voorkomen. Voordeel is dat ze geweldig relaxed slappen. Ik heb wel even moeten wennen aan de dikte maar dat duurde niet lang. Na aanslaan is het volume niet meteen aanwezig maar bouwt op tot het maximum wat verschil geeft tussen langzame en snelle passages (weet overigens niet of dit kenmerkend is voor de Garbo's, ik heb het wel vaker gehoord). Nadat ze er "vers" op gezet zijn duurt het wel even voordat je alle spanning eruit hebt gedraaid en ze goed op stemming blijven maar daarna blijven ze mooi op stemming. De volgende keer worden het zeer waarschijnlijk weer Garbo's.
Tobias, vanmiddag merkte ik ook even dat er iets vervormde op de E snaar. De knoppen op het Schertler kastje nog wat zachter gezet, alles een stuk harder op mijn versterker, probleem opgelost. Dat kastje is echt idioot gevoelig hoor. Maar goed, het element is fantastisch, dus dan maar zo.
