Ik speelde gisteren met een saxofonist die me dit filmpje van Branford Marsalis tipte.

reaktie's zijn welkom,
ENJOY!!

http://www.youtube.com/watch?v=5rz2jRHA9fo

(of zoek op google video (of youtube):

Branford Marsalis on students

Hoe het in Amerika is, weet ik niet, maar in Nederland is het gemiddelde basisniveau van spelen de afgelopen 10 jaar enorm omhoog gegaan. Dan heb ik het puur over vakmanschap en bekwaamheid op het instrument. Als we nog verder teruggaan, naar zo'n 20 jaar geleden, waren er maar een paar mensen in Nederland die fatsoenlijk bebop of hardbop konden spelen. Nu kan 'iedereen' dat. In het begin kregen studenten nog het verwijt te horen dat ze wel vakman waren, maar weinig origineel. Dat lijkt me nu niet meer vol te houden: het stikt van de uitstekende, creatieve musici in Nederland. Dus hoe je het ook wendt of keert, they must do something right op die conservatoria, en dat geldt dan zowel voor de leraren als voor de studenten.

ik vindt niet dat het niveau van de gemiddelde bassist omhoog is gegaan. Er zijn alleen veel meer bassisten. 20 jaar geleden was er nog geen Jazz op conservatoria.

De reden bijvoorbeeld dat er steeds meer records worden gebroken in de sport is niet omdat de mens genetisch beter is geworden maar omdat er veel meer mensen aan sport doen.

Als je het niveau van (eerste generatie) Koos Serierse, Henk Haverhoek, Victor Kaihathu, Ruud Jacobs etc (tweede generatie) Hein van de Geijn, Ruud Ouwehand, Edwin Corzilius, Hans Mantel, Arnold Dooyeweerd, Harry Emmery...etc en(derde generatie)
Frans v/d Hoeven, Marius Beets, Tony Overwater, Joris Teepe, Wiro mahieu, Cord Heineking, ....etc met elkaar vergelijkt dan denk ik niet dat het een hoger niveau is.
Er zijn wel veel meer bassisten, en veel meer media.

De kans dat je op een Conservatorium een betere Bassist kunt worden is veel (heel veel) hoger dan daarbuiten.
Daardoor zijn er overal goede en geschoolde bassisten te vinden.
Dat muzikanten die van een conservatorium komen minder origineel zouden zijn dan die daarbuiten is een Mythe die in het leven is geroepen door bassisten die niet de mogelijkheid/Guts/ kwaliteit hadden om daar te studeren.
Dan zou Hein v/d Geijn dus ook niet origineel zijn? of Frans v/d Hoeven??

"I rest my case" in deze.

Maaar wat Branford bedoeld is niet (in eerste instantie) de Kwaliteit.... maar de Mentaliteit! van studenten. Nederland is vast wat minder "MacDonalized" dan de USA maar Branford heeft studenten van over de hele wereld.

Hmmmm, wat bassisten betreft kon je weleens gelijk hebben: er zijn gewoon bar weinig aanmeldingen voor contrabas op de conservatoria. Tobias, die ook meedoet aan dit forum, was geloof ik (in een recent verleden) zo ongeveer de enige contrabassist van zijn generatie op het conservatorium in Groningen – veel zal het in elk geval niet gescheeld hebben. Zo komen er natuurlijk niet substantieel veel geweldige bassisten bij...
Ik moet zeggen dat ik vind dat er qua originaliteit niet veel gebeurd is op basgebied de afgelopen 20 jaar. Natuurlijk, er zijn genoeg mensen met een eigen stijl – gelukkig maar, en dat is al heel wat – maar echt origineel? Mwaaaah...
Lijkt mij dat de enige reden voor het gemopper van Branford is dat hij het idee heeft dat als die saxofonisten met wie hij te maken heeft niet alle zeilen bijzetten, ze er niet uithalen wat er in zit. Ik vind dat trouwens ook onuitstaanbaar. Go for it, verdorie!!!!

tsja,
het is het Idols-tijdperk, Big Brother, Paris Hilton, Sylvie Meys en Yolanthe...mensen met nagenoeg geen speciale kwaliteiten kunnen wereldberoemd worden en op tv komen; whoopie!.
Waarom zou je nog hard werken om iets te bereiken als anderen er niets voor hoeven te doen?

Dat is een schijn werkelijkheid.

Ik denk dat Branford bedoeld dat dit langzaam ook voelbaar is in de serieuze muziek beoefening. Iedereen wil gehoord worden en zoekt daar wat bevestiging in ipv dit te krijgen vanuit jezelf na hard werken.

Als je als Contrabassist je bevestiging van het publiek moet krijgen dan kun je het wel schudden: een basssolo krijgt altijd applaus! Hoe onhoorbaar, vals, atonaal, de weg kwijt etc...ook. je moet zelf weten of het goed is en dan heb je die hulde echt verdiend.

Ik vind het altijd een beetje vreemd als docenten denigrerend doen over hun studenten/leerlingen. Probeer er wat aan te doen als iets niet bevalt zou ik zeggen.
Of gebruikt hij hier zijn studenten om z'n ongenoegen over andere opleidingen te uiten, die wel meegaan in de wensen van de studenten?

Ik heb niet op een conservatorium gezeten, maar wel op een kunstacademie. Het viel me daar op dat sommige docenten een soort kopietjes van zichzelf probeerden te creëren. Er waren docenten bij die ieder jaar opnieuw af leken te studeren als je de afstudeercollecties bekeek. Hoe zit dat op conservatoria?

Helaas wordt een Conservatorium wel vaak betiteld als een kunst opleiding, maar muziek is in veel gevallen eerder en handwerk dan een kunstvorm.

4 jaar is erg kort. In die tijd moet je erg veel leren.Net als op de kunstacademie moet je pas na de opleiding je eigen weg gaan vinden.
Sommige blijven zoeken, anderen houden vast aan de succesvolle formule die hen het eindexamen deed halen.

Ik heb nog nooit een bassist gehoord die een kopie leek van zijn leraar. Ten eerste ben je al voor je naar school gaat een individu met een eigen mening en ten tweede zal ieder goede leraar proberen het beste uit je te halen en kijken wat bij jou past.
Verder doe je veel van je bagage op bij de muzikanten met wie je speelt en niet het uurtje in de week bij je leraar.

trouwens; hoe jij op je instrument klinkt hangt heel erg af van je fysieke kwaliteiten, je gehoor, je intuitie...dingen die je niet kunt kopieeren of veranderen.

Mensen uit andere kunst-disciplines hebben het zwaarder; je kunt wel in aanraking blijven met andere kunstenaars maar uiteindelijk ben je in je eentje als je iets maakt.
Is wel eerlijker



Ik heb het ook wel eens gezien op een kunst academie, dat een student een soort visite-kaartje was van de docent.

Martin, wat bedoel je met 'Helaas wordt een Conservatorium wel vaak betiteld als een kunst opleiding, maar muziek is in veel gevallen eerder en handwerk dan een kunstvorm'? Dat je het niveau van de afgestudeerden conservatorium laag vindt?

Sander heeft wel een punt hoor. Een goede leraar is een leraar die kan overbrengen wat hij belangrijk vindt en die zijn leerlingen inspireert om naar een hoger niveau te groeien. Als dit de enige manier is die Branford kan bedenken om zijn leerlingen wakker te schudden, vraag ik me ook af hoe het gesteld is met zijn didactische kwaliteiten, al kan het soms nodig zijn om de confrontatie te zoeken.

Muziek is geen handwerk, muziek is muziek.

Het aanleren van instrumentale vaardigheden is en handwerk. Een toonladder spelen is geen kunst, je moet eerst leren spelen, daarna kun je (als je ervoor kiest) je instrumentale vaardigheden ten dienste van de kunst stellen.
Maar eerlijk gezegd kiezen daar niet veel afgestudeerden voor.
Die daar wel voor kiezen doen dat vaak wel op niveau.
Niveau heeft niet direkt te maken met kunst.

Als je als klassiek violist bijvoorbeeld, zwaar achter loopt als je na je tiende pas begint, betekend dat dus wel dat het instrumentale handwerk vele jaren nodig heeft om te groeien.
Ik heb eens les genomen van een klassieke bassist omdat ik na mijn 25e wilde leren strijken. Hij vond dat dat eigenlijk veel te laat was, maar hij zou zijn best doen!

je lichaam iets laten doen dat je geest wil is handwerk.
Een toonladder spelen op een contrabas, of een melodie of een solo is (als studie) ook handwerk.
Als je daar voor publiek of als je ervoor kiest, later je ziel en zaligheid in kunt leggen, kan het kunst worden. Maar dat gebeurd lang niet altijd.

Aan de vaardigheden van Branford twijfel ik overigens geen moment.
Juist dat hij zich ergert aan zijn studenten betekend dat hij graag wil dat zijn studenten zelf bereid zijn te werken om het beste uit zich te halen.
Een leraar is nooit diegene die je beter leert spelen; dat doe je zelf.
Hij/zij kan je alleen de kortste weg door het bos laten zien.

Ik ben het denk ik wel met Martin eens over Brandford. Ik kan me ook voorstellen dat de leerlingen die Brandford neemt/ krijgt al wel op een heel hoog niveau spelen, je krijgt niet zomaar les van Brandford Marsalis natuurlijk. Misschien hebben deze leerlingen dan vaak al een iets te groot ego (misschien ook wel niet hoor, het is maar een veronderstelling). Ik kan me ook voorstellen dat Brandford zeer hoge eisen stelt en verwacht dat de leerlingen erg hard werken en dat doen ze misschien ook niet allemaal (in ieder geval niet zo hard als dat Brandford verwacht) en dan is zijn conclusie dat ze Full of shit zijn denk ik.
Ach, het filmpje was ook een vrij kort fragment, dus wie weet is het ook wel een beetje uit de context gehaald.

Het fragment komt uit de documentaire: "Before the Music Dies".

Ook wel B4MD als je het op wilt zoeken.

Een echte aanrader als je van (echte) muziek houdt.
het gaat over hoe de muziekindustrie (het woord alleen al) muziek kapot maakt en laat muzikanten zien die zich ertegen verzetten omdat ze hun idealen trouw willen blijven.
Gaat over alle stijlen van muziek. Heel mooie Docu!
met Eric Clapton, Bonnie Raitt, Elvis Costello,....etc

www.beforethemusicdies.com