Voor dat soort reperatieklussen wordt beenderlijm of huidenlijm gebruikt. Je verwarmt dat spul met water en verwerkt het warm. Ik heb ooit eens een toets weer op de hals vast moeten lijmen en daarvoor huidenlijm gebruikt. Het voordeel van het gebruik van deze warme lijm is dat je de lijmverbinding ook weer los kunt maken door deze te verwarmen. De lijm wordt dan weer zacht en de onderdelen kunnen dan weer van elkaar worden gescheiden zonder deze te beschadigen. Iets wat onmogelijk is als je "normale" houtlijm gebruikt. Ik kreeg van Lucas suringar de tip om de te verlijmen delen ook te verwarmen (met een fohn bijvoorbeeld) zodat de lijm niet meteen uithardt en je zodoende nog wat bewegingsvrijheid hebt om te corrigeren. Ik heb ergenes gelezen dat beenderlijm iets minder snel uithardt dan huidenlijm zodat je meer flexibel bent in de verwerking. Ik heb de huidenlijm gekocht bij een winkel voor kunstschildersartikelen, het wordt nl. ook gebruikt voor het voorlijmen van doeken. OP de volgende link staat een artikel over de verwerking. http://frets.com/FRETSPages/Luthier/Data/Materials/hideglue.html
Ik begrijp niet goed hoe je de hoek kunt veranderen. Ik heb ooit een contrabas gehad waarvan de hals losgekomen was van de kast. Aan de hals zat een zwaluwstaart die in een konische sleuf in de kast gelijmd zat. Het lijkt me erg moeilijk om bij een dergelijke constructie iets aan de hoek tussen de hals en de kast te veranderen want elke verandering aan de zwaluwstaart of aan de sleuf resulteert in meer speling.
Omdat de sleuf in de kast wat dieper was dan de hoogte van de zwaluwstaart bleef daar een kier over en daardoor werd de kracht alleen overgebracht door de schuine vlakken van de zwaluwstaart. Ik heb deze kier opgevuld met een plaatje hout en het geheel aan elkaar gelijmd met twee componenten epoxy zoals in de botenbouw gebruikt wordt. Epoxy is veel sterker dan gewone houtlijm of beenderlijm maar de verbinding is nooit meer los te krijgen. Een voordeel van epoxy is ook dat hij goed spleetvullend is en dat elke lijmdikte uithardt. Ik zou niet weten waarom je deze verbinding ooit weer los zou willen krijgen als de stand goed is.
Voor het voor- en achterblad kan ik me het voordeel van beenderlijm nog wel voorstellen hoewel je daar de zaak toch ook alleen maar opnieuw wilt lijmen als de originele lijm losgegaan is of als een reparatie aan één van deze bladen alleen uit te voeren is nadat het blad verwijderd is.
Ook een hals kan kapot, bijvoorbeeld als je bas omgedonderd is en de zaak afbreekt. Om er een nieuwe hals op te kunnen zetten zul je de oude moeten verwijderen, en met epoxylijm heb je dan wel een uitdaging. Luthiers zijn niet voor niets beenderlijm blijven gebruiken, ook toen er andere lijmsoorten op de markt kwamen. Overigens zie ik ook niet hoe je de hoek van de hals zou kunnen veranderen zonder drastische maatregelen.
