Alles wat met bassen te maken heeft is welkom!

General Forum
Start a New Topic 
Author
Comment
sound (basles 90)

Mag ik de forumbezoekers wijzen op de nieuwe basles 90 over het onderwerp 'sound'?

Het aardige vind ik, dat Philip de eigen 'sound' niet verbind aan een bepaalde microfoon of versterker. Voor hem is die sound iets wat je in je hoofd hebt en vervolgens projecteert op je instrument, en pas tenslotte is het iets wat met een versterker te maken heeft. Mee eens of oneens? Het relativeert heel wat threads op dit forum over mics en versterkers, lijkt me.

Verder heeft Philip het over de hoogte van de rechterhand (plukken) ten opzichte van de kam. Dat lijkt me inderdaad heel bepalend voor de klank. Het doet me denken aan de klassieke contrabasgoeroe Francois Rabbath, die heel eigen ideeën heeft over de positie van de strijkstok op de snaar. In het kort komt het er op neer: hoe hoger de positie van de linkerhand, hoe dichter de stok bij de kam geplaatst moet worden. Je ziet Rabbath-spelers dan ook altijd omhoog en omlaag zwabberen met hun stok, afhankelijk van de positie van de linkerhand. Zou dat hier ook moeten gelden: hoe hoger de positie, des te meer moet je rechterhand richting kam gaan? Ik kan me voorstellen dat Adriaan K. heel mooie berekeningen kan maken over de optimale uitslag van een snaar, afgemeten aan de lengte tussen ingedrukte linkervinger en kam, en de plek waar de rechterhand dan moet plukken. Kom op met de rekenmachine!

Het meest aan het denken zette mij nog Philips opmerking over meer of minder vlees. Als je je linkerduim op het midden van de hals zet staan de linkervingers vrij rechtop op de snaren, en dan komt er vrij weinig vlees van de linkervingers op de snaar. Als je je linkerduim iets naar de e-snaar schuift, krijg je meer 'vlees'. En dat is inderdaad bepalend voor de klank. Hetzelfde gaat op voor het plukken met de rechterhand. Daar kun je ook meer of minder met de top van je rechtervinger(s) plukken en meer of minder 'vlees' gebruiken. Hoe meer 'vlees', hoe dikker de sound. Vreemd dat je daar zo weinig over hoort praten! Of ligt dat nou aan mij?

Re: sound (basles 90)

@Philip: heb je al geprobeerd of je op andere bassen nu ook in de buurt van jouw ideale geluid komt?


Overigens blijf ik de term 'positie' verwarrend vinden. Nog los van het feit of iemand bij de 2e positie naar de tweede 'fret' (om het even naar basgitaar te vertalen) verwijst of er een meer klassieke invulling aan geeft. Mijn eerste interpretatie blijft steeds dat je in de hogere posities juist de lagere tonen speelt. De positie t.o.v. de grond dus . Misschien omdat ik zo'n down to earth type ben ofzo , maar ik merk dat ik toch steeds weer verkeerd interpreteer.
Die verdomde vertikale hals ook.

Re: sound (basles 90)

Goede vraag, nee, ik heb het nog niet op een andere bas geprobeerd. Zal ik binnenkort doen!
Wel vind ik het al heel bijzonder dat ik mijn sound makkelijk door mijn box kon laten klinken. Daartoe moesten alle knoppen op neutraal, behalve het allerlaagste gebied, daar moest iets van bij. Dit was een afstelling die ik nog niet eerder heb gehad.
Zoals ik het begrepen heb, wordt er gesproken van eerste positie, tweede positie enz. als je vanaf de grond gerekend bovenaan je hals speelt en van hogere posities naarmate je dichter bij de grond speelt. Dat 'hogere' slaat dan op het getal voor de positie waarin je speelt en niet op de positie in de ruimte. Dacht ik.

Re: sound (basles 90)

De losse snaar is positie nul. Vergelijkbaar met een befret instrument worden de posities dan genummerd 1, 2, 3 enz. Een hogere positie hoort dus bij een kortere snaarlengte en een hogere toon. Dit geldt volgens mij voor alle snaarinstrumenten en dit heeft niets te maken met de hoogte van de positie t.o.v. de grond voor een rechtop staande contrabas.

De optimale plaats om een snaar te activeren hangt er volgens mij vanaf of de snaar gestreken of geplukt wordt. Ik heb er het volgende over bedacht maar ik kan er helemaal naast zitten.

Als de snaar trilt hoor je een hele reeks harmonischen gelijktijdig. De twee laagste harmonischen hebben de meeste energie wat wil zeggen dat de maximale amplitude voor deze harmonischen het grootst is. Het punt van de maximale amplitude wordt een buik genoemd. Voor de grondtoon of eerste harmonische ligt er één buik op de helft van de snaarlengte. Voor de tweede harmonische liggen er twee buiken op 1/4 en 3/4 van de snaarlengte.

Als een snaar gestreken wordt dan wordt hij een klein stukje door de haren van de strijkstok meegenomen maar schiet dan terug totdat hij opnieuw meegenomen wordt. Tijdens het terugschieten is er nogal wat wrijving waardoor de trilling gedempt wordt en om de trilling te handhaven moet men de strijkstok blijven bewegen. De amplitude van de snaar t.p.v. van de strijkstok is maar gering en daarom zou men de punten moeten vermijden waarvoor de laagste harmonischen hun maximale amplitude hebben.

Deze punten hangen af van de snaarlengte en dus van de positie van de linkerhand. Ik kan me voorstellen dat er voor de losse snaar een positie is, die ligt binnen het deel van de snaar waar de kast een uitsparing heeft, waarvoor alle harmonischen het best tot zijn recht komen. Wanneer de snaarlengte verkort wordt, zou deze optimale positie evenredig in de richting van de losse kam moeten verschuiven.

Voor het plukken is de situatie geheel anders. Hiervoor hoeft men de punten van maximale amplitude niet te vermijden maar men kan ze zelfs juist opzoeken. Wanneer men de snaar precies in het midden aanslaat wordt aan de eerste harmonische het meeste energie toegevoegd. Deze harmonische zal dan zeer vol klinken. Wanneer de snaar op 3/4 van zijn lengte wordt aangeslagen zal in eerste instantie aan de tweede harmonische de meeste energie worden toegevoegd. Maar de trilling is dan niet in balans en er zal energie worden overgedragen aan vooral de eerste harmonische. De klank van de snaar zal dan wat veranderen.

Wanneer de snaar aangeslagen wordt tussen deze twee posities in, dus bijvoorbeeld op 5/8 van zijn lengte, dan worden beide lage harmonischen in ongeveer dezelfde mate geactiveerd en klinkt de toon vol maar verandert toch niet. Ik kan me voorstellen dat dit een optimale plaats is. Wanneer de snaarlengte verkort wordt zou deze plaats net als voor een gestreken snaar ook evenredig in de richting van de losse kam moeten verschuiven.

Nu de praktijk. Ik heb mezelf leren bassen dus niemand heeft me gezegd waar ik de snaar moet aanslaan. Ik krijg voor mij het mooiste geluid als ik een losse snaar aansla op 3/4 van de losse snaarlengte. Maar voor hogere posities handhaaf ik deze aanslagpositie en ik vind het geluid dan nog steeds prima. Ik hoor pas duidelijk een verscherping van het geluid als ik de snaar vlak bij de losse kam aansla wat komt omdat hoge hogere harmonischen dan extra geactiveerd worden. Maar op die plaats is er geen toets waar de duim op kan afsteunen dus zo laag is erg ongemakkelijk, ook al zou je de klank waarderen.

Verder is voor mij een mooie klank alleen mogelijk als mijn wijs- of middelvinger van mijn rechter hand een kleine hoek met de snaar maakt wanneer de snaar losgelaten wordt. Dit effect op de toon is voor mij veel belangrijker dan de stand van de vingers van de linker hand of de plaats van aanslaan.

Re: sound (basles 90)

Hoi Adriaan,
Dat is een mooi verhaal – behalve dat wat jij een mooie klank vindt, uiterst subjectief is. En dat geldt voor iedereen.

Re: sound (basles 90)

Beste Philip
Mee eens, mooi is uiters subjectief. Ik heb in mijn verhaal alleen geprobeerd om een fysische verklaring te vinden voor de beste plaats om de snaar aan te slaan. Ik kom voor de losse snaar op een afstand van ongeveer 5/8 vanaf de vaste kam en dit ligt hoger dan de gebruikelijke afstand wat dus overeenkomt met jouw ervaring dat jij de klank meer waardeert als je hoger aan slaat.

Ik heb nog eens de afstanden 5/8 en 3/4 (dus bij ongeveer de 17e en de 24e positie) na elkaar geprobeerd en ik denk dat ik de klank bij 5/8 inderdaad iets mooier vind. Maar ik vind het minder prettig om mijn hand zo hoog te houden omdat mijn rechter elleboog dan verder gebogen is. Dit komt ook omdat ik mijn bas tamelijk hoog afstel. Mijn bas heeft een gladde pin zodat ik de hoogte precies zo af kan stellen dat de posities voor mijn linker hand zo confortabel mogelijk liggen. Maar ook dat is iets subjectiefs.

Een nadeel van de afstand 5/8 is dat je deze afstand bij hoge tonen zeker niet kunt handhaven omdat je dan te dicht bij de vingers van je linker hand komt te zitten. Je moet dan bij hoge tonen inderdaad je rechterhand verschuiven in de richting van de losse kam. Dat kan wel maar het lijkt me toch niet echt prettig.

Re: sound (basles 90)

Dat naar de kam toe schuiven met je rechterhand als je in de hogere posities speelt is eigenlijk geen probleem hoor, dat gaat vanzelf. De truc is om iets meer vlees te gebruiken met je aanslag om een volle toon te behouden.

Re: sound (basles 90)

Je oren zijn geen preciese meetinstrumenten en kunnen dus de zaken van dag tot dag anders waarnemen.
Komt een mooie toon ("sound") niet met vele uren studeren ? De eelt op de vingers van zowel de linker als de rechterhand bepalen toch in grote mate de uiteindelijke klank. Het is trouwens bijna onmogelijk je eigen klank te beoordelen. Als je op je bas speelt sta je zowat in de slechtste positie om je geluid te beoordelen. Ik ben altijd aangenaam verrast als iemand anders op mijn bas speelt. Dan hoor ik hem past echt goed !
Als het over "sound" gaat denk ik meer aan mooi te "blenden" met het geluid van de rest van de band. We zijn per slot van rekening toch geen solisten en hebben een duidelijke functie in een band.
Een jaartje geleden heb ik het genoegen gehad om te spelen in een studioproject van een vriend. Tijdens het editen en afmixen viel op dat wanneer qua timing alles klopt (drums + bas) de bas meteen een stuk beter klinkt. Ze gaat als het ware op in een groter geheel en verdwijnt bijna.
Ik heb vrienden gitaristen die zo bezig zijn met hun "sound" in de vorm van nieuwe gitaren, versterkers, effecten, elementen... dat ze nog nauwelijks studeren en verderwerken aan hun ontwikkeling als muzikant. Het kan schools en saai klinken maar als je ritmegevoel (timing) niet lekker zit, werk daar dan eerst aan en studeer er op los. "Sound" is iets wat groeit en waarvan je je gaandeweg een beeld van vormt.

Re: sound (basles 90)

Kan best zijn dat sound met de jaren komt, maar ik denk wel dat je het vinden van je eigen geluid enorm kunt bespoedigen door er wat aandacht aan te besteden. Dat kun je makkelijk doen terwijl je tegelijk op andere dingen studeert. Maar het is wel zo dat de invididuele sound van je bas vre-se-lijk belangrijk is hoor - ook voor het groepsgeluid. Denk er maar eens aan wat Charly Haden aan de muziek toevoegt met zijn prachtige sound. Of Dave Holland. Of Christian McBride. Die drie klinken alledrie volstrekt anders, maar hebben alledrie een perfect geluid. Dat is voor iedereen in de rest van de band een gigantisch genoegen natuurlijk. En ja, je timing moet ook deugen, maar dat lijkt me wel heeeel vanzelfsprekend.

Re: sound (basles 90)

De klank van een aangeslagen snaar kun je los zien van de muzikaliteit van een bassist en hoe zijn spel mixt met het spel van andere muzikanten. Als je puur alleen naar de klank kijkt van een onversterkte contrabas dan wordt de klank volgens mij bepaald door de volgende vier aspecten: de kwaliteit van de klankkast, de kwaliteit van de snaar, de accoustiek van de ruimte waarin gespeeld wordt en de manier waarop de snaar wordt aangeslagen.

Voor dit laaste aspect is dan weer de stand van de vingers van de linker- en de rechterhand en de plaats waar de snaar wordt aangeslagen van belang. Om een mooie klank te krijgen is een bepaalde beweging met de wijs- of de middelvinger van de rechterhand nodig. Als je deze beweging een groot aantal keren achter elkaar met kracht wilt kunnen uitvoeren dan moet er behoorlijk wat eelt op je vingers van beide handen zitten. Ik denk dat het eelt op zich maar weinig invloed heeft op de klank maar als je niet genoeg eelt hebt dan krijg je al snel pijn in je vingers wanneer je de optimale beweging uitvoert. Je gaat dan anders aanslaan om de pijnlijke plek te ontzien en dit gaat ten koste van de klank. De manier waarop de klank na het aanslaan uitsterft zal enigszins beinvloed worden door de stand van de vingers van de linkerhand.

Ik ben nu weer ruim twee maanden bezig met contrabas (ik speel al wel heel lang gitaar, basgitaar, trompet en bugel). Vroeger heb ik vier jaar contrabas gespeeld, dus ik ben toch niet echt een beginner. Toen de bas na een paar weken technisch weer in goede staat was en alle bijgeluiden verdwenen waren lukte me het eigenlijk meteen weer om een redelijke klank te produceren maar ik kon die klank maar ongeveer vijf minuten vol houden. Door per dag een paar keer te spelen en de speeltijd op te voeren ontstond eelt op de juiste plaatsen en nu kan ik al weer bijna een uur achter elkaar spelen wat echter nog niet lang genoeg is om weer te gaan samenspelen.

Als ik in de keuken speel waar een goede accoustiek is dan kan ik de klank best goed beoordelen ook al sta ik dan misschien niet op de optimale plaats voor beoordeling van de klank. Voor samenspel in een jazz combo is versterking van de bas nodig maar de invloed die dat heeft op de klank is een heel ander verhaal.

Re: sound (basles 90)

Oh ja, wat een gedoe was dat in de beginperiode. De meest vreselijke blaren, kramp in de vingers, blessures... Het was allemaal de moeite waard, dat wel, maar ik kan me een optreden herinneren waarbij er een blaar kwam die openging, waarna het bloed op de hals spatte, wat erg onhandig is omdat bloed zo kleeft. En maar doorspelen hè.
Naarmate je langer contrabas speelt, verdwijnen dit soort akeligheden gelukkig. Ik heb eigenlijk nooit meer blaren, en enige kramp begint pas te ontstaan, na x malen een chorus in 360 b.p.m (zo ongeveer het hoogste tempo dat gespeeld wordt in de jazz, al zijn er een paar gevallen bekend waarbij muziekacrobaten de 380 haalden). Ik heb trouwens het idee dat ik die kramp ook nog weg krijg als ik mezelf nog wat meer aan dat tempo laat wennen. Mijn vingers hebben ook minder eelt nodig; op mijn linkerhand zit maar een heel klein beetje eelt en op de vingers van mijn rechterhand iets meer, maar nog steeds veel minder dan in het begin – waarschijnlijk omdat ik niet of nauwelijks teveel kracht gebruik, m.a.w. veel efficiënter met mijn krachten omspring dan zestien jaar geleden, toen ik echt serieus contrabas begon te spelen.

Re: sound (basles 90)

Dat timing moet deugen weet idd iedereen inmiddels wel maar de vraag is of dit in de praktijk ook ZO IS.
De mensen waar ik mee speel (inclusief ikzelf) zondigen daar wel eens tegen zonder dat ze er zich van bewust zijn denk ik. Ik denk dat strak spelen het totaalgeluid van een band kan bepalen !

Als we de positie van de linkerhand gaan bepalen dmv een meetlat en een rekenmachine... Dit heeft geen enkel pedagogisch nut ! Op je contrabas spelen daarentegen wel. Ga lekker bassen en je toon komt vanzelf !
Een bas met een superlage actie (lees afstand snaar- toets) zorgt zeker en vast voor minder vermoeidheid en andere toestanden maar lekker plukken en toon maken kan volgens mij niet op zo'n instrument. zo'n bas klinkt MEESTAL als een grote fretless bas.
Ik zeg niet dat je jezelf moet martelen om bas te kunnen spelen maar er moet een zekere kracht gebruikt worden om ons prachtige instrument te laten spreken.

Ik word trouwens erg gefrustreerd van het eenrichtingsverkeer op dit forum ; iemand post wat, laat vervolgens niet meer van zich horen en de discussie wordt voortgezet door een paar personen. Erg veel input en meningen krijg je op deze manier niet. Zaken die verkondigd worden zijn dan al snel erg eenzijdig.

Mischien hebben we met z'n allen een soort van luxeprobleem ; De meesten onder ons kunnen zich een goede bas permitteren. Daar ligt het dus vast en zeker niet aan. Ga dan niet zoeken naar "workarounds" om tot de ultieme basbeleving te komen maar pak beet die bas !

Ziezo, dat is eruit

Re: sound (basles 90)

Hallo Francis,
Een deel van je frustratie kan ik wel begrijpen. Een forum is toch een beetje als gesprekken bij een feestje: je wisselt wat uit, maar je komt ook snel op heel andere zaken en wordt afgeleid door andere onderwerpen. Iemand oppert wat, een ander gaat erop door en niemand weet meer wie er begon... Je kunt heel wat af ouwehoeren, totaal niet begrepen worden en soms heb je de mooiste gesprekken en meest onverwachtse onderwerpen.

Neem nu alleen al al de dingen die bij deze thread 'Sound' in een paar dagen tijd aan de orde zijn geweest. Een heel strenge webmaster zou dat allemaal naar aparte threads moeten gaan verwijzen. Maar dan is de lol er wel wat af.

Ik ben het ook eens met het idee dat, wanneer je een lekkere bas hebt, je vooral moet gaan spelen in plaats van meten en rekenen. Maar de stelling 'Ga lekker bassen en je toon komt vanzelf!' kan ik toch ook niet helemaal onderschrijven.
Wanneer je alleen maar 'lekker' speelt, kun je ook helemaal vastlopen terwijl je het gevoel hebt dat je wel verder zou moeten kunnen komen. Dan kan het helpen om bij het spelen gericht naar één onderwerp te kijken en luisteren: hoe houd ik mijn rechterhand en kan ik daar iets in veranderen? ik voel spanning in mijn linkerduim, hoe zou het anders kunnen? etc. In dat rijtje vragen kan het ook helpen om de kam eens anders te stellen, andere snaren te proberen, hoger of lager te plukken, en noem maar op.
Maar omdat dat een eindeloze rij van mogelijkheden wordt, moet je jezelf daar wel in beperken en er één per keer van uitkiezen. Daarin te kiezen is een kwestie van gevoel, van een goede leraar, of van veel rondpraten met anderen en zo nu en dan wat oppikken... inderdaad via een forum.
Of op de contrabasdag van 21 juni! (Waarschuw wegbrengers en ophalers alvast voor een eindeloos geouwehoer, waar ze het nut niet van zullen inzien.)

Re: sound (basles 90)

Als ik schrijf "spelen" dan bedoel ik eigenlijk "studeren". Over wat "studeren" precies inhoudt verschillen de meningen nogal.
Ik heb het geluk gehad om tijdens mijn studies contrabas aan de muziekacademie een prachtleraar te hebben. Hij besteedde erg veel aandacht aan intonatie, muzikaliteit en juistheid algemeen. Zijn methode heeft er voor gezorgd dat (nu ik geen les meer volg) nog steeds erg bewust en efficiënt studeer. Op die manier stel je zaken in vraag en ga je er vanzelf dieper op in.

Hoe kan je nu zoeken naar een sound als je in een soort van vacuum leeft ? Een sound is toch iets wat leeft ! "Als je je sound gevonden hebt, blijf er dan achter staan" staat te lezen in les 90. Je doet tijdens je muzikale reis zoveel indrukken op dat vasthouden aan jou sound haast onmogelijk is.
"Klinken als jezelf" wordt toch niet enkel door "sound" bepaald ?

"projecting your sound on your instrument" ??? Waar dat vandaan komt weet ik niet maar volgens mij zeker niet van Amerikanen. Waar in het Engels wel over gesproken wordt is "sound projection". Dat geldt eigenlijk voor elk acoustisch instrument en in het bijzonder voor instrumenten met een klankkast. Je klank naar de luisteraar toe-projecteren dus ! voor mij nog steeds een mistig onderwerp...
Lees het volgende even :
"WHEN YOU HEAR a good jazz bass player and then one who isn't so good, part of the difference can be to do with projection and precision. The good one may make a bigger sound, but it isn't just about volume – it's as if each note is sharpened to a point, so it seems to have more of a cutting edge, and its pitch is clear and true. This is essential to give the bass a strong rhythmic role, but also in order that its lower notes don't lose definition and sound muddy and blurred – a big problem with plucked, or pizzicato, playing on the instrument"

wat ik al heel de tijd probeer duidelijk te maken...

Re: sound (basles 90)

Francis, blijkbaar maak je je ergens heel kwaad over, al heb ik geen idee over wat precies.
Hoezo is het vasthouden van de sound die je gevonden hebt niet mogelijk? De voorbeelden van jazz muzikanten die dat wel gedaan hebben is bijna oneindig. Ik noem er een paar: Chet Baker, John Coltrane, Charly Parker, Charly Haden, Sten Getz, Dave Holland,nou ja, zo kan ik echt nog pagina's lang doorgaan.
Wat bedoel je met 'in een vacuüm leven'? Ik ken geen mensen die in een vacuüm leven, ikzelf in elk geval niet. Of bedoel je dat je niet naar een hoogstpersoonlijke sound zou kunnen zoeken op momenten dat je niet met mensen samenspeelt? Geen idee waarom dat zo zou zijn hoor.
Nee, klinken als jezelf wordt zeker niet alleen door je sound bepaald, maar wel voor een heel groot deel. Denk aan bovengenoemde muzikanten; die sound van hen was echt heel belangrijk voor hoe ze klonken.
Dat je de uitdrukking 'projecting your sound on your instrument' niet kent, wil nog niet zeggen dat hij niet bestaat hoor. Ik heb hem vele male gebruikt horen worden en jawel, door Amerikanen.
Nou ja, je eindigt met een leuk citaat over een goed geluid, wat natuurlijk veel met dit onderwerp te maken heeft, al heb ik het in mijn les over iets anders.

Re: sound (basles 90)

Philip,

Ik ben niet boos hoor ! Enkel heel erg in de war over "les" 90 !

Hoe meer ik hem lees hoe vager ik het allemaal begin te vinden... Even resumeren :
...Met mijn sound vinden bedoel ik iets anders dan dat ik nu een goed geluid heb. Ik bedoel dat ik mijn geluid gevonden heb. Dat geluid kun jij mooi of lelijk vinden...maar ik klink nu precies zoals ik wil klinken, op een hoogst individuele manier...Eigenlijk klink ik nu pas helemaal als mezelf...

Euh ??? Wat bedoel je nu eigenlijk ? wat is eigenlijk het verschil tussen "sound" en "geluid" ?

Wat je onder "ten eerste" vertelt volg ik volldedig. Hetzelfde staat onder iets andere bewoordingen ook te lezen in het boek van HVDG.
Onder "ten tweede" zeg je dat je je niet moet laten leiden door wat andere bassisten over je aanslag te vertellen hebben maar je gaat op de basdag wel een les over "de aanslag" geven. Wat ga je daar dan vertellen ?
Wat ik aanmoet met "ten derde" is me niet helemaal duidelijk. Ikzelf (en de meeste van de forumbezoekers denk ik) ben geen professioneel bassist en zal qua niveau nooit in de buurt komen van die kleppers ! Wat zou ik me dan in godsnaam gaan bezighouden met "mijn hoogstpersoonlijk geluid". Nee, ik imiteer liever mijn helden !

Als "sound" niet gelijk is aan "geluid" dan is "sound" volgens mij iets wat niet mechanisch tot stand komt maar opgewekt wordt in je hersenen, en je weet dat onze hersenen makkelijk te misleiden zijn...

Nogmaals, ik ben in de war !

Re: sound (basles 90)

Degene (Theo) die dit onderwerp begonnen is heeft mij uitgedaagd om te proberen iets zinnigs te zeggen over de optimale plaats waar de snaar zou moeten worden aangeslagen. Dat heb ik gedaan en dat blijkt ongeveer overeen te komen met de plaats die Philip ook gevonden heeft.

Het gaat hierbij helemaal niet over de plaats waar de posities liggen en hoe je die zou kunnen bepalen. Het gaat ook niet over de afstand die de snaar vanaf de toets zou moeten hebben dus ik begrijp niet waarom deze onderwerpen nu opgevoerd worden. Dat hoort in een nieuwe vraag als er al behoefte aan zou zijn om deze onderwerpen weer aan te kaarten

Re: sound (basles 90)

Gelukkig ben je niet boos Francis! En ik ben blij met je feedback, waaruit ik moet concluderen dat ik blijkbaar nog niet duidelijk genoeg ben geweest, zodat er nog wat te sleutelen valt aan die les. Ik ga gewoon nog een poging wagen.
Stel je leent de auto van je vader. Het is een bijzonder goede auto, je vader heeft een prachtig inkomen en heeft zijn droomauto gekocht. Maar jij vindt er niets aan. Zeker, je kan de luxe waarderen en alle snufjes die erin zitten, maar jij zou hem zelf nooit kopen. Het is beslist niet jouw keuze. Toch zie je wel in dat het een goede auto is.
Zo kan het ook zijn dat je een goed geluid hebt op je bas. Mogelijk verandert je opvatting over wat een goed geluid is met de jaren en dan draai je er wat meer of minder bas in bijvoorbeeld. Mogelijk is iedereen die je hoort het erover eens dat je een goed geluid hebt. Is dit nu hetzelfde als dat je een persoonlijke sound hebt? Nee. Het is vergelijkbaar met in de auto van je vader rijden. Je eigen sound kan zelfs door mensen een slecht geluid gevonden worden, zoals Chet Baker en John Coltrane overkwam, waarover later meer.
Van je persoonlijke sound kun je eigenlijk alleen maar zeggen dat het jouw hoogstpersoonlijke geluid is, waarbij – als je het eenmaal gevonden hebt – je je weinig zult aantrekken van wat anderen er van vinden. Het is natuurlijk leuk als ze het mooi vinden, maar ook niet meer dan dat. Zo is het voor mij tenminste. Er kan ook echt helemaal geen misverstand over gestaan wat mij betreft: dit is gewoon helemaal mijn geluid. Als ik het even kwijt ben, hoor ik dat onmiddellijk en als ik het weer heb ook. Het is echt superduidelijk voor mij. Dat kunnen mensen een mooi geluid vinden volgens de gangbare criteria, maar het kan ook zijn van niet. Chet Baker en John Coltrane werden in eerste instantie door veel critici verketterd om hun geluid. Volgens de gangbare criteria van was hun geluid te dun. Na een tijdje moesten critici natuurlijk erkennen dat hun sound perfect was voor hoe ze speelden en hoogstpersoonlijk, waardoor die eerdere criteria – die eerst zo absoluut leken – opeens niet meer interessant waren!
Nog iets: of je je hoogstpersoonlijke sound hebt gevonden, heeft niet per se iets te maken met het niveau dat je hebt.
Over de aanslag: wat ik probeer duidelijk te maken over dat onderwerp, is dat er niet slechts één goede aanslag, er zijn veel mogelijkheden en veel technieken. Zoals ik het zie, is de ideale techniek er eentje die rekening houdt met wat je speelt. Als je een melodieuze solo in een ballade speelt, is het m.i. weinig opportuun om met ontzettend veel punch te gaan spelen, vlakbij de kam. Dan kun je beter voor een wat lichtere toon kiezen en wat verder van de kam aanslaan; je melodie komt gewoon beter tot zijn recht als je niet steeds boink boink hoort. Als je even fortissimo wilt spelen, kun je de techniek gebruiken die in de vijftiger jaren van de vorige eeuw populair was en je vinger om de snaar heen krullen. Als je heel snel wilt spelen, heeft het zin om de snaar oppervlakkig te raken, zodat je weinig weerstand ontmoet. Toen ik dacht dat ik een workshop over de aanslag zou geven op de contrabasdag, wilde ik een aantal mogelijkheden laten zien en horen, zodat iedereen een bewuste keuze kon maken.
Overigens heb ik mijn plan herzien; ik geef nu 2x een workshop lopende bas en 1x een workshop Latin bassen. Over lopende bas spelen doen nogal wat misverstanden de ronde, die het spelen nodeloos ingewikkeld maken. Het is eigenlijk helemaal niet moeilijk om vloeiend lopende bas te spelen als je beter begrijpt hoe de vork in de steel zit.
Wat je uit die lessen wilt halen, is natuurlijk aan jou en welk niveau je wilt halen natuurlijk ook. Hopelijk zijn er lessen bij waar je wat aan hebt. Het zijn er in elk geval een heleboel onderhand.

Re: sound (basles 90)

Philip,
Ik denk dat ik weet wat je bedoelt. Ik denk trouwens dat m'n nuchtere Vlaamse manier om de dingen te benaderen in de weg zit.
Dingen in vraag stellen houdt je scherp en doet je nadenken over waar je mee bezig bent en in dat opzicht was dit een goede oefening. Spijtig dat er zo veel mensen langs de kant staan toe te kijken zonder zich te mengen in het gesprek. En ik die dacht dat jullie Nederlanders zo assertief waren...

Re: sound (basles 90)

Ik heb Philips basles 90 nu een paar keer doorgelezen maar ik moet zeggen dat hem op sommige punten toch nog steeds een beetje zweverig vind. Maar dat is gezien het onderwerp ook niet te voorkomen. In de yogaleer van Patanjali staat een sutra die luidt: "maak onderscheid tussen intelect en transcendentie". Deze sutra is van toepassing op muziek en speciaal op het spelen van jazz.

Muziek heeft heel veel aspecten waar je je intelect op kunt loslaten zoals het notenschrift, de leer van toonladders, intervallen en akkoorden, de fysica van het instrument en de techniek van de beoefening. Sommige van die zaken moet je zo vaak oefenen dat ze geïntegreerd raken in je bewustzijn. Bijvoorbeeld, als je veel toonladders en akkoorden geoefend hebt dan weet je gewoon of iets in mineur of majeur staat omdat je de klank of de sfeer van een bepaald type akkoord meteen herkent. Als je dan op deze akkoorden improviseert dan gebruik je spontaan de juiste tonen zonder dat je nog ergens over na hoeft te denken. Maar dit gaat alleen als je zo veel techniek hebt dat je datgene wat in je op komt, ook meteen kunt uitvoeren.

Muziek heeft ook aspecten die buiten je intelect omgaan en die je transcendent kunt noemen. Dit zijn zaken zoals, wanneer is muziek mooi voor mijzelf of voor het publiek? Waarom vind ik het fijn om met de ene persoon samen te spelen en niet met de andere ook al is die best een goede muzikant? Waarom speel ik de ene keer heel anders dan de andere keer? Hoe beïnvloed de akoustiek van de zaal mijn prestatie? Wanneer stuwt een bassist of een gehele ritmesectie en komt de solist daardoor veel beter uit de verf? Er zijn aspecten van timing die niet in het notenschrift vastgelegd kunnen worden en waarvoor je in de klassieke muziek een dirigent nodig hebt. Als je een fanfare een jazznummer laat spelen dan spelen ze precies wat er staat maar daardoor blijft het erg houterig.

Philips opvatting van je eigen sound valt volgens mij ook onder het transcendente aspect van muziek. Eigenlijk kun je het verschijnsel alleen maar horen maar het is moeilijk om er over te praten omdat praten weer een beroep doet op het intelect. Het doet me denken aan een fenomeen dat ook in de sport kan optreden namelijk wanneer iemand "in de zone is". Dit is een toestand waarin opeens alles lukt en men ver boven zijn kunnen presteert. Het vereist een zeer speciale toestand van de fysiologie. Ik heb dit ooit een keer ervaren tijdens een tenniswedstrijd waarin ik van iemand won die veel sterker was. Het geeft een ontzettend goed gevoel. Het is niet het winnen maar de onverwachte perfectie waarmee alle slagen uitgevoerd kunnen worden. In de muziek zal het ook wel kunnen optreden maar daarvoor moet je al een goede muzikant zijn en alles moet dan meezitten.

Re: sound (basles 90)

Je eigen sound: "Home is where the hart is".

Bij mijn laatste verhuizing kreeg ik van mijn zus een tegeltje met de alternatieve versie: "Home is where the mess is, and it's all mine!". Helaas slaat dit, naast mijn huis, vooralsnog ook op m'n basspel/-geluid

Re: sound (basles 90)

Ik begrijp nu helemaal waar het in les 90 over gaat !
Ik heb een hele tijd geleden al mijn electrische bassen verkocht. Nu heb ik een bas geleend van een vriend. Het is een superactief ding van Ibanez (soundgear) en best wel een prima bas (3 bands actieve toonregeling, twee humbuckers, mooi hout...).
Ik was gewoon om op een jazzbass te spelen en kon daar "mijn geluid" mee maken en dat had op zich niks te maken met het typische geluid van zo'n jazzbas. Ik kon het volledige klankenpallet dat ik in m'n hoofd had uit die bas toveren. "Mijn geluid" is trouwens nooit veranderd door de jaren. Geef me een andere jazzbas (desnoods een goedkope kloon) en ik haal het eruit! Maar die Ibanez... Dat is gewoon niet mijn bas. Prachtgeluid hoor (waarschijnlijk een véél betere bas dan die Fender) maar het inspireert me niet.
Met mijn contrabas heb ik dat eigenlijk niet. Ik behandel dat instrument met meer respect voor z'n karakter dan ik dat zou doen voor een electrische bas. Hij is als een vriend ; ik accepteer z'n minder leuke kanten.

Re: sound (basles 90)

Ik heb een fretloze basgitaar van Yamaha, een akoustische basgitaar van Hohner en een 1/2 contrabas van Reghin. De fretloze bas komt de laatste tijd niet meer vaak uit zijn hoek omdat daarvoor een verterker nodig is en omdat hij nogal zwaar is. Akoustische basgitaar en contrabas wissel ik wel regelmatig af. Omdat ze gelijk gestemd zijn kun je op beide instrumenten in beginsel dezelfde melodieen spelen. Maar als ik vrij improviseer dat blijkt de contrabas toch tot geheel andere melodieen uit te nodigen dan de akoustisch basgitaar. Het hangt van mijn stemming af wat ik prefereer.

Op een akoustische basgitaar kun je heel gemakkelijk snelle loopjes uitvoeren in allerlei toonaarden. Je kunt lekker onderuit hangen in je luie stoel en als je moe bent aan het eind van de dag dan kun je er de dag mooi mee afronden. Voor mij geeft een contrabas een veel dynamischer spel met meer syncopische noten maar je moet daarvoor ook nog veel meer energie hebben.

Om weer even terug te komen op het onderwerp van de optimale plaats van aanslaan, dat heeft ook met energie te maken. Mechanische energie E is het product van kracht F maal weg s. Als je een snaar uittrekt dan neemt de kracht ongeveer evenredig toe met de weg. Als je een snaar twee keer zo ver uittrekt heb je dus de dubbele eindkracht en de dubbele weg en daardoor vier keer zo veel energie nodig. Wanneer je een snaar precies in het midden uittrekt dan heb je de kleinste kracht nodig voor een bepaalde uitwijking. Naarmate je verder naar beneden aanslaat neemt de kracht voor een bepaalde uitwijking toe. Om aan de snaar een bepaalde energie toe te voeren is dus onderin een grote kracht met een kleine uitwijking en in het midden een kleine kracht met een grote uitwijking nodig. Deze kleinere kracht pleegt een geringere aanslag op je vingers en dit kan ook een reden zijn waarom hoger aanslaan als prettiger ervaren wordt.

Re: sound (basles 90)

Om de discussie over 'sound' te voeden, hierbij een citaat van Hein van de Geyn, dat ik vond bij het forum op zijn website over zijn Comprehensive Bass Method (www.comprehensivebassmethod.com/forum):

Sound .... perhaps one of the most important parameters of our playing. Of course we need a good instrument, and of course we need good amplification. But more so: we need to have a clear idea about our sound in our head; and more so: we need to have the flexibility in our fingers to be able to search for that sound on any instrument we touch.

Hier zitten mooi de twee betekenisssen van sound in, die in onze discussie over 'projecting sound' door elkaar lopen: 1) 'sound' is een bepaald klankbeeld dat je in je hoofd hebt. Het doet er dan niet toe of je die 'sound' helemaal zelf bedacht hebt, of ontleend aan een idool; 2) 'sound' is het klankbeeld dat je op een instrument kunt uitdrukken en overbrengen.

Het verschil tussen die twee kun je goed zien als je kijkt naar de auditierondes van 'So you wanna bee Holland's next idol?'
Daar staan heel wat meisjes te zingen die sound 1) in hun hoofd hebben ('ik ben de nieuwe Mariah Carey'), maar waarbij dat er absoluut niet uitkomt, door gebrek aan ademsteun, zuiverheid, etc.
De verontwaardiging als de jury kritiek op hen heeft, komt precies door het verschil tussen 1) en 2). De afgewezen kandidaat heeft duidelijk Mariah Carey in haar hoofd (sound 1), en snapt vervolgens niets van de kritiek dat dat er als sound 2) helemaal niet uitkomt.

Hein v.d. Geyn heeft een goede oplossing hoe je het klankbeeld in je hoofd ook kunt overbrengen: 'flexibility in our fingers'. Oftewel: lekker studeren met de oefeningen uit Heins boek. Maar die oefeningen hebben dus eigenlijk pas zin als je weet wát je wilt overbrengen. (Dat is ook het verschil tussen Heins boek en een studieboek om contrabas te leren spelen.)

Op die manier zijn 'sound' en 'studeren' duidelijk met elkaar verbonden. Toch?

Re: sound (basles 90)

Overigens nog een vraag voor Francis:
Het lijkt me leuk om eens te lezen hoe jij studeert. Daar ben ik wel benieuwd naar. Maar misschien is het beter om daarvoor een nieuw onderwerp te openen, en dat niet als reply op dit stukje te doen.

Re: sound (basles 90)

Hoi Theo, leuk om te lezen wat Hein hierover zegt; ongeveer hetzelfde. Maar dat van dat studeren op zijn oefeningen om je sound te vinden, lijkt me meer een grapje van hem hoor. Het maakt natuurlijk niets uit wat je speelt, waar het om gaat is dat je die sound in je hoofd hebt. Ik ben geneigd te denken dat hij dan op een gegeven moment vanzelf uit je instrument komt.

Re: sound (basles 90)

Nou vooruit, het weekend staat voor de deur, dus dan kan er nog best een citaat van Hein v.d. Geyn tegenaan, uit het forum dat ik al eerder noemde.

More and more I realize that your sound really comes from your left hand. Of course the right hand is giving the energy to the string, but the center of the sound depands really on your left hand. If you experiment a bit by playing with a minimum pressure of your left hand and slowly apply more pressure you will find that the sound just becomes better and better.
Trying to really put the tip of your finger on the string helps a lot.

(...) the essencial paradox relating to the left hand. Yes, we want to be relaxed, use a minimum of power (see Gary's video), yet we need to really get into the string to get a center in our sound. A very important factor is the angle of your finger with the fingerboard. Notice how clear and centered the sound becomes when you really put the TIP of your finger on the string; much more than when you use the flat fleshy part of the finger.
Experimenting with this might help you a lot in a search for a centered sound.
On top of this we must realize that we don't always need that clarity. When walking, it might be nice to be somewhat smooth and relaxed and create this almust mushy sound; when we play the melody of a ballad we might want to really speak on that one long note. These things need a different physical approach.
I strongly believe in experimenting with the extremes: get it as relaxed and uncentered as possible; then get it as clear and singing as possible .... go from one to the other, feel, listen, become aware.

Voor Hein dus vooral het belang van de linkerhand voor de eigenheid van je sound. Iets wat ik met 'vlees' eerder in deze post probeerde uit te drukken. Denken jullie hier zondag even aan, bij het aansnijden van de rollade?

Re: sound (basles 90)

Als vegetariër hoef ik geen rollades aan te snijden waardoor mijn linker vingertoppen gelukkig geen gevaar lopen. Ik heb eens geprobeerd of ik de invloed van de vingertoppen van de linkerhand op de sound kon terugvinden. Ik heb hele dunne vingers met een harde eeltlaag vanwege het basgitaar spelen en ik gebruik vooral mijn vingertoppen. Mijn klank is daardoor behoorlijk helder met weinig demping van de hogere harmonischen. Als ik meer met het hele eerste vingerkootje, dus met meer vlees, ga spelen wordt de toon doffer en sterft hij sneller uit.

Ik vind het echter onhandig om mijn vingers zo te houden. Ik vind ook dat het verschil in klank toch maar beperkt is. Als ik experimenteer met variatie van de plaats van aanslaan en met verschillende manieren van aanslaan met de wijs- of middenvinger van mijn rechterhand dan krijg ik een veel groter verschil in klank.

Nu blijkt uit de discussie dat klank en sound niet hetzelfde is maar de klank moet toch een belangrijk aspect van de sound uitmaken. Hoe kan Hein de stand van de vingers van de linker hand dan zo belangrijk vinden voor de sound als het effect op de klank maar beperkt is? Of ervaren anderen misschien een veel groter verschil in klank omdat zij bredere of zachtere vingers hebben?

Re: sound (basles 90)

Mijn ervaring is inderdaad dat als ik te zacht druk, de sound te oppervlakkig wordt en er veel bijgeluiden zijn. Maar ja, hard drukken is voor mij sowieso geen optie, daar krijg ik blessures van en bovendien zie ik er het nut niet van in. Overigens: sound betekent natuurlijk gewoon geluid. Ik bedoelde dat je je hoogstpersoonlijke, eigen sound kunt vinden.
Ik heb een tijd geleden een foto gezien van Hein waarbij hij zijn bas in de lagere posities in een Charlie Haden-achtige wurggreep hield. Eens vragen op de contrabasdag of hij dat ook doet voor de sound.

Re: sound (basles 90)

Een eye-opener wat sound betreft was de documentaire over Hein van de Geyn. Is toch wel een dijk van een bassist en staat in die documentaire in een franse jazzclub over een peavey combo te spelen. Meesten van ons halen onze neus daarvoor op maar Hein maakt er gewoon schitterende muziek mee.
Ik realiseerde me toen dat ik op moest houden om spullen te kopen als excuus voor een beter geluid en meer moest gaan spelen.

Re: sound (basles 90)

Hallo Eric,

Weet je of die documentaire ergens op internet terug te vinden is?

Re: sound (basles 90)

Theo,

Zat toen in "Het uur van de wolf"

http://cultura.nps.nl/page/TV-gids/160056

Re: sound (basles 90)

Philip,
Ik las dat je lovend bent over de carbon-contrabas en zelf overweegt om ze tot hoofdinstrument te promoveren.
Hoe zit dat dan met de sound ? Is hiermee het bewijs geleverd dat die sound "overdraagbaar" is naar een andere bas ?
Ben benieuwd...

Re: sound (basles 90)

Morgen komt hij terug van Ferdinand Rikkers en dan kan ik pas goed beoordelen hoe het zit met het geluid en de bespeelbaarheid. Wat een nadeel blijkt te zijn van deze bassen, is dat bij de overgang van de hals naar de kop de koolstof vezel slechts een halve mm dik is (dat ontdekte Rikkers vorige week, toen hij de toets eraf wipte). Dat klinkt niet alsof hij echt onverwoestbaar is in dat gebied, potverdorie.
Ik kan er wel een sound op maken die in de buurt komt van wat ik op mijn houten bas doe – maar het instrument zelf hoor je natuurlijk ook. En alhoewel het een mooi basgeluid is, is het geen houten basgeluid, dat is toch warmer. Dus ik vermoed dat mijn houten bas toch mijn hoofdbas blijft hoor. Maar voor repetities e.d. is het natuurlijk wel erg prettig, zo'n bas die maar de helft weegt en tegen een stootje kan.

Re: sound (basles 90)

Vandaag is de koolstof vezel bas teruggekomen van Ferdinand Rikkers, die er iets heel moois van heeft gemaakt, wat ook nodig was, want de afwerking was beroerd en hij schijnt ook een beetje vreemd in elkaar te zitten; de toets staat er nogal schuin op en bepaalde verhoudingen zijn zeer vreemd. Maar goed, Ferdinand heeft er iets prachtigs van gemaakt.
Ik ben weer zwaar onder de indruk van die bas. Echt een prachtig vol geluid en een groot volume. Hij speelt lekker na de modificaties van Ferdinand. Wel is het zo dat ik besloten heb om over te gaan naar een hogere actie en daar meteen bij deze bas daartoe ben overgegaan. Dat is even wennen natuurlijk, maar het grote voordeel is nu dat ik lekkere harde klappen op de snaar kan geven zonder irritante bijgeluiden, dus op mijn houten bas gaan de snaren zeker ook de lucht in. Wel een zwaardere belasting voor de spieren helaas.
Tja, heb ik hier nu mijn sound op? Min of meer dezelfde sound als op mijn houten bas? Nee, maar ik zou zeggen: nog niet. Even zoeken hoe ik hem op deze bas kan krijgen. Wordt vervolgd!

Re: sound (basles 90)

Ik ben weer een dag verder en ja, ik kan er mijn sound opmaken. Hoe langer ik er op speel, hoe meer ik onder de indruk ben van mijn nieuwe koolstof vezel bas. Echt een prachtig strakke, volle toon. Waarbij wel moet worden aangemerkt, dat het een klein vermogen kostte om hem zo te laten aanpassen door Ferdinand Rikkers dat ik er echt tevreden over kan zijn – en dan heeft hij me, ald oude klant, nog enorm gematst ook. Maar goed, wat ik wilde zeggen: op deze koolstof vezel bas kan ik ook mijn sound maken, althans de belangrijkste karakteristieken ervan laten klinken (want het blijft een ander geluid natuurlijk, zo'n koolstof vezel bas). Maar toch: mijn conclusie is dat het mij (en dus iedereen) kan lukken om de belangrijkste karakteristieken van je sound op welke contrabas dan ook ten gehore te brengen. Als het lukt op een contrabas van een ander materiaal, moet het altijd kunnen lukken! Daarnaast is de kwaliteit van de bas toch ook een factor die heel belangrijk is. Potverdorie, wat klinkt deze rare bas goed. Niet dat ik daardoor een ander soort geluid krijg, maar wel voller bijvoorbeeld en met meer dynamische mogelijkheden door een groter basisvolume.

Het lijkt trouwens wel of elke volgende stap in mijn Amerika trip weer een nieuw probleem oplevert. Deze bas was mij verkocht als 3/4 bas en dus had ik een 3/4 koffer besteld om de vlucht te overleven. Ferdinand vertelde me dat het helemaal geen 3/4 bas is, maar een 7/8, wat klopt, want hij past niet in de inmiddels aangeschafte koffer, potverdorie. Koffers voor 4/4 bassen kosten minstens zo'n 1350 euro, wat veel is voor mij, want ik weet niet of ik ooit nog behoefte heb aan zo'n koffer, dit is de eerste keer in de 16 jaar dat ik nu contrabas speel dat ik behoefte heb aan zo'n ding. Gelukkig blijkt Lucas Suringar ze te verhuren voor zo'n 7,50 per dag. Aangezien ik een week weg ben, zijn deze kosten tenminste te overzien. hopelijk zitten er wieltjes onder en weegt hij niet teveel, want ik moet heel wat reizen en overstappen voordat ik op mijn adres aankom.

Re: sound (basles 90)

7/8 heeft dan toch ook gevolgen voor de posities neem ik aan. Of slaat dat hier enkel op de grote van de body?

Re: sound (basles 90)

Nee, dat gaat vooral over de lengte van de toets, die is langer. De noten liggen ook iets verder uit elkaar. Niet dat je erg veel hebt aan die langere toets met een vijfsnarige bas hoor, de allerhoogste noten zijn heel erg hoog maar klinken nogal plooink plooinkerig, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik krijg er wel een oktaaf bij, met een Eb als hoogste noot. Die Eb is dus een oktaaf hoger dan de hoogste Eb op een viersnarige bas.

Re: sound (basles 90)

Volgens mij slaat het getal 7/8 op de mensuur, dus de afstand tussen de vaste en de losse kam. Voor een 3/4 bas is die ongeveer 106 cmm en voor een 7/8 bas zal die een paar cm groter zijn. Dat de toets van de koolstof bas veel langer is dan die van een normale bas is niet relevant voor het getal. De afmetingen van de kast van een 7/8 bas zijn ook wat groter dan die van een 3/4 bas vandaar dat de bas niet in een 3/4 koffer past.

Re: sound (basles 90)

Het lijkt me niet zo zinvol om de afstand tussen de vaste en losse kam groter te maken en dan de toets relatief klein te houden; lijkt me ook een gek gezicht. Mijn vorige bas had de mensuur van een 4/4 bas; daar was de toets ook langer van en waren de afstanden tussen de noten ook iets groter dan bij een 3/4. Dat zal toch geen toeval zijn?

Re: sound (basles 90)

Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Contrabas, daar heb je een tabelletje met mensuur afmetingen.
Een 7/8ste heeft een snaarlengte van 190cm, die van een 3/4 183cm. Als de snaarlengte toeneemt, neemt ook de afstand tussen de posities toe. Wellicht minuscuul, want wat is nou 7cm op 190cm? (3,7%)

Grappig trouwens dat er bij de 3/4 een gewicht ingevuld is

Re: sound (basles 90)

Leuke info Paul! Maarruh... Elke millimeter telt hoor! Dus 7cm vind ik zelf heel wat...

Re: sound (basles 90)

Paul:

"Een 7/8ste heeft een snaarlengte van 190cm, die van een 3/4 183cm."

Dat lijkt me wel erg lang!
Deze maten slaan op de totale hoogte van de bas. De snaarlengte (of beter: de mensuur) is aanzienlijk korter: 108cm voor 7/8 en 106cm voor 3/4. Een kleine 1,9% dus.

Re: sound (basles 90)

Oeps, in het verkeerde kolommetje gekeken... maar inderdaad... wat Sander schrijft.

Re: sound (basles 90)

Dan zijn de afstandsverschillen dus ook klein als je speelt. Dat is ook eigenlijk wel zo; het kost me geen moeite om over te schakelen van de 7/7 naar de 3/4 en andersom.

Re: sound (basles 90)

Nu we het toch over mic's hebben... heeft iemand weleens z'n versterker (laten) miken? Ik kan me voorstellen dat als je een mooie Hevos / GK / ect mee genomen (zeult) hebt, dat je dan niet via een DI de tafel in wilt gaan... toch?
Staat een cabinet-mic in jullie stage-plan, nemen jullie die zelf mee...

Binnenkort ga ik zelf 't podium op met groot bakbeest (HH V-S 215 B.L), gewapend met mic om er voor te zetten.

Re: sound (basles 90)

De laatste jaren heb ik dat inderdaad zo gedaan, met een mic voor mijn Hevos naar de PA en dat gaf inderdaad een geluid dat een stuk dichter kwam bij wat ik wilde horen!