Ik vraag me weleens af of het iets van mij alleen is, of dat het voor alle bassisten die zowel contabas als basgitaar spelen een ervaringsfeit is dat het (veel) makkelijker is om een verzorgde opbouw in een bassolo voor elkaar te krijgen op contrabas dan op basgitaar. Het lijkt voor mij wel alsof dezelfde noten meer impact hebben op contrabas dan op basgitaar. Herkent iemand dit?

Ik heb een basgitaar staan, en ik kom er nooit aan, tenzij om eens een rocksong méé te spelen. Zonder pathetisch te willen worden denk ik dat een contrabas meer 'ziel' heeft. Als je er snel op speelt is het verschil niet zo groot, maar als je traag speelt, en de noten de kans geeft te resoneren, dan begint een contrabas echt te leven.

Ik kan met veel plezier een stukje muziek spelen op mijn bas, zonder begeleiding, en ik geniet dan van de klank. Met een basgitaar lukt me dat nooit in dezelfde mate...

Je zou kunnen zeggen: je moet muzikaal gezien méér in een contrabas investeren, maar je krijgt er meer voor terug

Ja ik herken dat ook. Ik denk dat het ligt aan de hoeveelheid houtklank van de contrabas en de zangerige/menselijke (?) toon, er zit op de één of andere manier meer soul in een contrabas waardoor eenvoudigere lijnen snel herkenbaar leuk klinken?
Op basgitaar klinkt het door de electronische klank wellicht wel wat 'leger/minder rond' want op je fretloze bas klinkt het ook weer sneller 'meer/interessant' door de zangerige klank. Aan de andere kant kan je op de basgitaar meer patsen met technieken die snel leuk klinken zoals wat slappen tappen ingewikkelde akkoorden erbij pakken en bovenklanken (de moeilijkere flagioletten al la pastorius) die op je contrabas weer minder snel kunnen of aanvoelen alsof je met een eiersnijer speelt.

Misschien krijg je sneller beloning van boven voor je gezweet op je 'gokstok', basgitaar is toch makkelijker intoneren.

maurits

Hmmm... gokstok... leuke naam! Heeft er hier iemand problemen met juistheid van de toon? Bij mij is het zo dat mijn oren acurater zijn dan mijn vingers, dus ik ben zelden tevreden van mijn eigen juistheid. Ik hoor ook nogal eens profesionele contrabasisten tegen de toon spelen in plaats van erop. Met strijkstok valt dit uiteraard meer op dan geplukte noten. Het stoort niet hoor, en ik vind het absoluut niet erg. Sowieso is een ietsiepietsie tegen de toon doodnormaal. Elke piano staat trouwens ook bewust niet juist gestemd, maar evenredig zwevend. Ik intoneer anders als ik alleen speel dan met een piano. Dan ga ik automatich een 5-tal cent (er zitten 1200 centen in een octaaf, dus 100 tussen 2 halve noten) verschuiven. Het waarom hiervan is een lang verhaal... Werchmeister, komma van Phythagoras, dat soort dingen!

Bij mij lukt het meteen, of het lukt helemaal niet om juist te spelen. Ik denk dan: ze heeft geen zin Nu, ik speel nog niet lang genoeg om mijn bas door en door te kennen...

Je moet eens goed luisteren naar Haden: die speelt heel dikwijls een ietsiepietsie lager dan de 'wiskundig' juiste toon. Juist daardoor krijgt hij zo'n cozy geluid, vind ik.

Dat van die piano klopt helemaal. Daarom hou ik niet van elektronische stemtoestellen. Een goeie stemmer zal zijn stemmen aanpassen aan de piano, en niet omgekeerd. Elk houten instrument heeft zijn eigen karakter, en moet anders gestemd zijn. Juist door hun defecten zijn 'levende' instrumenten ook zoveel warmer dan elektrische.

OT: bij de liefde is dat ook zo. Houden van is leren leven met de fouten van de ander.

Wie zei daar ook weer dat een contrabas net een vrouw is?

Sam

Wat ik ondervonden heb is, dat wij (mensen) akoestische instrumenten niet alleen horen, maar vooral voelen. Ons lichaam bestaat voor het grootste deel uit water. Geluid plaatst zich sneller voort in water dan in lucht. Soms stel ik mij achter mijn contrabas en duw haar rug tegen mijn buik. Als je dan opzettelijk een foute noot speelt, dan VOEL je dat meteen. Electronische instrumenten zullen nooit zo dicht staan tegen de mens. Vandaar dat solo's op de contrabas vlotter gaan dan op de basgitaar... volgens mij. Met een akoestisch instrument ben je echt 1. In dit stukje kan je de vergelijking met de vrouw ook wel terugvinden. Nu ik deze dialogen lees, begrijp ik dat mijn vriendin weleens jaloers is op mijn contrabas.

Ik heb in dit geval gekozen voor een middenweg, ga maar kijken op mijn site, ik moet zeggen dat ik af en toe het diepe van een echte contrabas mis, maar een goede backline en een ultiem pick-up en minder gesjouw maakt een hoop goed, plus dat dit instrument absoluut het gevoel, klank en de mensuur van een 3/4 upright heeft...